Welgemoed fietste ik onlangs door Neerlands Groene Hart. Ik mag zo af en toe graag mijn zinnen eens verzetten in de vrije natuur. Op een gegeven moment bereikte ik het dorpje H. en reed daar over een verkeersdrempel. Nu was er weinig vreemds aan die drempel, hij was misschien wat laag. Geen hobbel zogezegd. Er hing echter een opvallend geel bord langs deze verkeersdrempel, waarop stond: “Let op: drempel defect”.
Ik stond versteld van de inventiviteit van de maker van dit bord. Direct had ik door dat het remmende effect van de drempel was overgenomen door het bord. Een zeer elegante oplossing, veel goedkoper dan de drempel daadwerkelijk te verhogen. Gesterkt in mijn vertrouwen in de mens vervolgde ik met opwaarts gekrulde mondhoeken mijn tocht.
_mikzlog
Ik heb eens een kwartier lang voor een gesloten deur staan wachten om twintig voor zeven ’s ochtends omdat deze nog op slot was. Tot er een collega aan kwam en gewoon naar binnen ging: ik had zelf bedacht dat de deur op slot was. Hier moest ik aan denken toen ik deze prachtige foto zag, hoewel het er misschieb wel niets mee te maken heeft. Of wel?
Zelfs bij de gemeente werken er genieen, zo blijkt.
Plaats de mens iets onverwachts op zijn weg. De mens raakt ontregeld en gaat op zoek naar oplossingen. Mijn verkeersborden zijn nochthans uitsluitend op t-shirt verkrijgbaar. Bij deze.
Als ik deze foto zie, moet aan een ouderwetse spreuk denken: “Een mensch lijdt dikwijls ’t meest door ’t lijden dat hij vreest.” Een andere gedachte is die aan een bordje in de wijk Tuikwerd in Delfzijl. Onder een parkeerverbodsbord heeft de gemeente een extra bordje geplaatst met als opschrift: “GELD VOOR HET HELE PLEIN”. Er staat echter niet bij waar dit geld gehaald kan worden.
En in ’t Harde (Veluwe) heeft een vriend van mij het volgende bordje gezien, ergens bij een pleintje: “Prullebak verwijderd ivm oneigenlijk gebruik.”
Nu we toch met borden bezig zijn: dezelfde vriend zag in de polder ergens het volgende bord bij een bedrijf: IJZER EN HOUT AFFAIRE
Wat bedoelde deze persoon toch?
Mijnheer Lijstje, wat had ik die prullenbak graag gevonden! Een prullenbak waarin slechts mooie dingen worden geworpen. Of begrijp ik de tekst verkeerd, en gaat het hier om een prullenbak waar juist niets in werd geworpen, maar waar alleen dingen uit werden gehaald? Mijn hemel, de wereld blijkt vol poëtische borden. Voor wie zijn die borden toch gemaakt? Tot voor kort keek ik er zelf overheen. Maar nu ben ik er alert op! Bij ieder bord springt thans mijn hart op in blijde verwachting.
mIKe, ooit onthield ik alles wat ik zei. Nu niet meer, ik ben gewoon vergeetachtig aan het worden. Wat kan ik daar aan doen? Help me.