“Weet U misschien hoe laat het is?”
“Nee, sorry, ik heb geen horloge om.”
“Weet U dan misschien hoeveel tijd ik nog heb?”
“Ik zou denken niet zo heel erg lang.”
“Mag ik toch nog één keer … ?”
“Nou vooruit, maar dan moet U wel snel wezen.”
En U schetst zelf de omstandigheden maar.
_mikzlog
…en wat als de omstandigheden niet te schetsen zijn ?.
Wat schetst dan mijn verbazing?
het nietszeggende niets ?
Omstandigheid:
Een man, haast hebbende, aan een voorbijganger vragende hoe laat het is, niet wetende dat hij diezelfde middag nog aangereden zal worden door een vrachtwagen en dit niet zal overleven. De voorbijganger een mysterieus figuur zijnde die alwetende is.
Hmm, en wat wil de haastige man dan nog één keer doen?
(U begrijpt, ik prikkel Uw verbeeldingsvermogen, heer Lijstje. De conclusies die ik over U naar aanleiding van Uw antwoorden trek, deel ik U later mede)
De man wil nog 1 keer zijn 16 jarige dochter bezoeken, die op sterven ligt, en die hij vanwege een belangrijke carriere altijd schromelijk verwaarloosd heeft. Ze is opstandig, midden in de pubertijd, en ze is kwaad op hem, dat hij er nooit was. Hij is recentelijk ontslagen en is het idee dat hij onmisbaar was, nu wel kwijt. Hij is vastbesloten er iets van te maken. Het belangrijkste is wel nog op goede voet te komen met zijn dochter voor ze er niet meer zal zijn.
Laten we met zijn allen bidden dat ze in dezelfde Deus geloven zodat de man zijn wens zich met zijn dochter te verenigen toch nog uitkomt, alleen wel op een andere manier dan hij voor ogen had. Zo gaat het altijd: je hebt iets voor ogen, en dan gaat het wel maar net anders dan je gedacht had.
Tijd is een verzonnen dimensie en derhalve een relatief begrip. Want wordt de tijd bepaald door het uurwerk of de stand van zon en maan? Is een kalender niet afdoende…
De wetenschap dat tijd niet bestaat en dat deze wetenschap onbelangerijk is, kan genoeg wezen.
Stof tot nadenken, heer Lijstje. Men had cliché’s kunnen verwachten als invulling op de omstandigheden (zoals: ‘bovenstaande dialoog wordt gevoerd tussen terdoodveroordeelde met smetvrees en beul, waarbij terdoodveroordeelde vlak voor de executie nog éénmaal zijn handen wil wassen’, of ‘dialoog tussen man en punktuele prostituee, die geen seconde meer waar voor ’s mans geld wil geven’), maar U pakt de omstandigheden soepel en origineel op, alsof het niet anders had gekund.
Mogelijk echter vinden alle genoemde omstandigheden op dit moment ergens ter wereld, en misschien wel tegelijkertijd, plaats. De kans is toch zeker niet denkbeeldig. Misschien wordt Uw man op hetzelfde moment met zijn dochter verenigd, als dat de beul de terdoodveroordeelde van zijn smetvrees verlost, terwijl elders de prostituant een magistraal hoogtepunt beleefd onder het rinkelen van de wekker van de prostituee. “Het is de hoogste tijd.”
Intrigerende gedachten.
Mag ik U wijzen op het feit dat het begrip causaliteit een zeker bestaan van tijd (of in ieder geval volgorde der gebeurtenissen) impliceert, Dr.D? Ik zelf torn hier niet graag aan.
Uw opmerking dat het begrip tijd verzonnen is en *daarom* relatief kan ik niet volgen. Ook de link met Uw vraag erna die zou moeten aantonen dat tijd überhaupt verzonnen is zie ik niet.
U poneert een conclusie zonder onderbouwing, en dat kan toch niet de bedoeling zijn.
Heer Vanzo, als U de tijd kunt vinden om Uw opmerking dat tijd niet bestaat nader te duiden, zou ik U zeer erkentelijk zijn.
Tijd is een relatief begrip, ingegeven door een gevoelsmatig “iets” waarvan de biologische werking geeneens aanwezig is. Waaraan een waarde wordt onttrokken door middel van interpretatie en implementatie van deze niet eens bestaande vaagheden. Einstein sprak eens “Put your hand on a hot stove for a minute, and it seems like an hour. Sit with a pretty girl for an hour, and it seems like a minute”, wat een bruikbaar beeld schetst voor begrip.
Sjonge jonge, als ik die bedenksels van Vanzo lees, verwonder ik me over de ‘biologische werking’ van de hersenen (in het algemeen dan natuurlijk he).
Aha, de verwarring die ontstaat wanneer gebeurtenissen , plaats en ruimte, worden gekoppeld aan de dimensie tijd. Stel dat de gebeurtenis of handeling plaats vindt met een snelheid hoger dan die van het licht, dan zal de toekomst geschiedenis zijn.
Wanneer men harder dan 120 km/h rijdt, krijgt men een boete. Wanneer men harder dan 300.000 km/s rijdt, krijgt men helemaal geen boete, omdat dit domweg niet kan (harder gaan althans). Het is verboden, zogezegd. Juist dit (fundamentele) verbod zorgt ervoor dat tijd relatief is.
Dat tijd relatief is, is dus ook mijn idee. Maar dat tijd niet bestaat, dat is toch (laten we eerlijk zijn) kolder?
in welke vorm zou deze dan wel bestaan waarde mIKe ?.
en hoe denkt U over de stelling dat buiten het niet bestaan van tijd, materie eveneens niet bestaande is.
De tijd manifesteert zich, dus bestaat. Evenals een molen (ik noem maar iets van materie). Heeft U ooit een klap van de molen gehad, dan kunt U niet meer ontkennen dat materie bestaat (voel de bult op Uw hoofd). Of, juist in dit ongelukkige voorbeeld, toch weer wel.
Dus voor U is manifestatie voldoende om te geloven in… ?.
En terugkomend op Uw voorbeeld van uitleg, over materie… wie zegt dat het werkelijk een molenwiek was, dat wat U raakte ?. En wie zegt dat, wat zich manifesteert (om weer even op dat woord terug te komen) op Uw hoofd daadwerkelijk een bult is ?.
Aha, nu bewegen wij ons op moleculair gebied. Dus met krachten! Staal is harder dan goud. Oftewel het is buigzamer. Des te sterker de aantrekkingskracht tussen de atomen, hoe harder het materiaal. Buigen of barsten dus. Bij een botsing tussen molenwiek atomen en menselijke atomen, en ervan uitgaand dat snelheid maal massa is kracht, is het gewicht en de snelheid van de molenwiek atomen dermate afwijkend aan die van de menselijke atomen. Het gevolg is dus zeer voorspelbaar. De hier uit voortvloeiende beschadigingen zijn atomen die de onderlinge aantrekkingskracht kwijt zijn. Door invloeden van buitenaf. Het principe van de kerncentale is hier ook op gebaseerd.
‘ black hole ‘
Een kleine correctie, Dr.D. Versnelling (in plaats van snelheid) maal massa is kracht. Waar U over spreekt is impuls. Echter, U voelt wel enigszins aan waar het hier om draait (een molenwiek namelijk).
Heer Vanzo, laten wij het er gewoon over eens zijn dat ik geloof dat U bestaat, en dat U gelooft dat ik niet besta.
ik geloof niet (niet godsdienstig bezien deze woorden).
Vooruit dan: U gelooft niet dat ik besta.
ik geloof niet eens dat ikzelf besta, materie en bijvoorbeeld tijd bestaan, dus wie zou ik dan zijn om wel in U te geloven…?
Maar voor verbazing in zijn geheel bezien, staan wij altijd open.
Ik geloof niet dat U gelooft..
Helemaal waar Heer D, helemaal waar.
Tijd bestaat niet het is verzonnen maar door wie ?? Wie heeft er 24 uur aan gegeven aan een dag en nacht?? iets klopt niet want er moet altijd gecorrigeerd worden. En hoelang duurt het heden dan in tijd??