Het is altijd geruststellend als iets objectief gemeten kan worden. Harde cijfers die een bewering staven of logenstraffen. De grootheden massa, lengte en tijd zijn U niet vreemd, en het verwondert U niet dat ze zeer precies meetbaar zijn. Hoe men iets obscuurdere begrippen als de molaire susceptibiliteit of het magnetisch dipoolmoment bepaalt, dat zal U wellicht toevallig even ontglipt zijn, maar dat ze meetbaar zijn, daar kunnen we met een gerust hart van uitgaan.

Er zijn natuurlijk genoeg zaken die niet meetbaar zijn. Zaken ook die U welbekend zijn en waar men met regelmaat over rept. Neem nou het begrip gelukkig zijn. Hoe dit te meten, ik weet het niet. En toch zijn er mensen die weten te vertellen dat ze op een bepaald moment gelukkiger zijn dan op een ander.

Het zou misschien best geinig zijn om een soort performance meter te hebben, zoals U die ook in Uw taskmanager op Uw PC kunt vinden, die het levensgeluk als functie van de tijd laat zien.

De uit de Griekse mythologie bekende goden, die hun toorn richten op mensen die door hybris bevangen zijn, stel ik me altijd ongeveer als volgt voor. De gehele dag zitten ze op performance metertjes te kijken, op zoek naar mensen die een ietsjepietsje teveel voorspoed genieten. Is dit het geval dan grijpen ze in, en zorgen ze ervoor dat het geluksniveau gemiddeld gezien netjes op een nullijn uitkomt.

Immers, in een mensenleven dient evenveel geluk als ongeluk te zijn.

“Het is bij nader inzien eigenlijk ook wel geruststellend dat sommige zaken niet gemeten kunnen worden”, zegt hij die terugkijkt op een tot nu toe zeer gelukkig leven. Waarmee de chronisch ongelukkige het vanzelfsprekend niet eens kan zijn.