Glas in m’n nek, klap op m’n oog, val van het paard, het lijkt wel alsof ik mijzelf hier ter plekke een beetje voor lul aan het zetten ben. Maar zo is het natuurlijk niet. U beseft ook wel dat het een flinke portie moed en karakter vereist om dit soort kwetsbaarheid te tonen.

Dat U maar even bij de les blijft, mijn waarde.

Vooruit, U kunt zeggen dat die portie moed en karakter misschien beter aangewend had kunnen worden om dergelijke beschamende vertoningen in eerste instantie te voorkomen, doch in dat geval zou ik ieder ander natuurlijk hopeloos te kort doen. Hoe kan men immers leren van mijn fouten, als ik ze niet maak?

U ziet, ik ben een nobel mens, en heb het beste met de wereld voor. Het staat U dan ook volkomen vrij om tegen mij op te kijken.

Maar U, zo vraag ik mij dan wel eens af, waar schaamt U zich eigenlijk voor? Of schaamt U zich überhaupt niet, tenzij plaatsvervangend?

  1. Liesan zegt op 27 oktober 2003:

    Ik vind mezelf heel vaak dom, onhandig, een zeurpiet, kinderachtig en noem maar op. Maar schamen, och nee.

  2. Mijnheer Lijstje zegt op 27 oktober 2003:

    Of ik me wel eens schaam, daar zal ik eens over nadenken, maar plaatsvervangende schaamte, ja daar heb ik de laatste tijd behoorlijk last van gehad. Bv toen ik laatst met een dame in een restaurant zat en zij zich werkelijk schandalig gedroeg.

    Of toen ik op cursus was met collegae, en we ‘young professionals’ genoemd werden en we in Frankrijk onze collegae van over de hele wereld ontmoetten en 1 van mijn professionele collegae onder het diner het volgende verkondigde: “Wie hef a very big stedium in Holland, the Gelredome, hef you heard of the Gelredome, it is very big. No?? Hef you not heard of the Gelredome? It is in Arnhem.”

    Dat heb je dan zo met die High Potentials.

    Of toen ik mijn laptop in het stopcontact van café De Balie in Amsterdam prikte (had ik in New York gezien! Daar zitten ze allemaal met hun Apples in Starbucks te werken. Dat wilde ik natuurlijk ook!). En toen kwam de bediening naar me toe, dat de stekker eruit moest, dat het wel een beetje asociaal was om zo maar hun stroom te gebruiken. Toen was ik boos maar schaamde ik me ook voor onze kruideniersmentaliteit. Etc etc.

  3. Puck zegt op 27 oktober 2003:

    Ik schaam me voortdurend. Over mezelf, over mijn ouders, over schaamteloze reacties van mijn vriendin.

    Ik moest me eens wat minder schamen.

  4. Actiereactie zegt op 27 oktober 2003:

    U vergeet Uw nederlaag jongstleden met Uw volleybalteam.

  5. Kiffin zegt op 27 oktober 2003:

    Ik schaam me niet, hoor…

  6. Mijnheer Lijstje zegt op 27 oktober 2003:

    Ik kijk zeker tegen U op mIKe. Want u maakt een mooie ‘move’: eerst vertelt u over uw eigen moed en karakter, uw nobelheid, een mens die het beste met de wereld voor heeft, tegen wie men maar het beste op kan kijken en dan, uit het niets, nodigt u ons uit om uit de school te klappen over onze schaamte, nadat u zogenaamd uw eigen schaamte (die er dus helemaal niet is) hebt ge-etaleerd. En we stinken er met zijn allen in. Proficiat :-)

  7. Actiereactie zegt op 29 oktober 2003:

    Het had even nodig maar eindelijk dan toch nog iets gevonden: het (al dan niet slechts gevoelsmatig) te lang wachten met beantwoorden van mail.

  8. Daniël zegt op 10 december 2008:

    Dito.

Voeg een reactie toe

N.B. Het e-mailadres wordt nooit gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *