Toen ik, ooit, bekend gemaakt werd met het concept meetonzekerheid was ik geboeid. Geen mens meet foutloos, en het is fijn te weten hoe daarmee om te gaan. Geruststellend ook om op de hoogte te zijn van de wijze waarop een theoretisch model netjes getoetst kan worden aan per definitie slordige metingen uit de praktijk.

Met de meetonzekerheid wordt, zo U weet, de spreiding aangegeven van de waarden die toegewezen kunnen worden aan het gemetene. De meetfout wordt gekwantificeerd, en dat is prettig. Zo biedt ‘100,0 ± 0,2 cm’ aanzienlijk meer houvast dan ‘een meter’.

In het dagelijks leven is het getal echter ver te zoeken, en wordt onzekerheid zelden ingecalculeerd. Maar dat laatste is niet altijd het geval. Vroeger had ik de neiging, en ook nu kan ik die soms niet onderdrukken, om bij het verwoorden van een bepaalde gedachte te beginnen met: “Misschien is het wel zo dat …”

Ik ben er wel eens meer op gewezen dat ik de woorden ‘misschien’, ‘wellicht’ en ‘mogelijk’ veel en vaak misbruik. Het is wat vergezocht om dit gedrag te willen koppelen aan een diepgeworteld besef van het concept meetonzekerheid, maar van die mogelijkheid maak ik niettemin dankbaar gebruik.

Men mocht namelijk eens gaan denken dat ik onzeker ben.

  1. Puck zegt op 29 januari 2004:

    Zeker, ± on- ?

  2. Inge zegt op 29 januari 2004:

    Vaagheid is in sommige materies een sterkte.

    Misschien.

  3. Willem zegt op 29 januari 2004:

    Fuzzy logic: lekker zacht en comfortabel.

  4. jwl zegt op 29 januari 2004:

    Grappig. Men heeft mij er ooit ook op gewezen dat ik vaak die woorden misschien, wellicht enz. maar ook soms enz. gebruik. Ik heb niet de indruk dat ik daarmee onzekerheid wil uitdrukken. Meer is het zo dat ik er rekening mee houden dat ik ongelijk zou kunnen hebben, dat het maar mening is, dat er andere gezichtspunten mogelijk zijn. Je laat iets open in plaats van al te stellig te willen zijn.

  5. orfelio zegt op 29 januari 2004:

    Ik denk dat mensen die, misschien, wellicht, enz… aimabele mensen zijn.

  6. Dimitri zegt op 30 januari 2004:

    Jij hebt het over ‘100,0 ± 0,2 cm’ maar dan vraag ik mij op mijn beurt weer af wat dan de onzekerheid in die 0,2 cm is. Kijk, als die meetfout na meting 0,21 cm blijkt te zijn, dan ga je al. Als je er wat dieper over nadenkt kom in een heel beangstigend gebied terecht.

  7. Puck zegt op 30 januari 2004:

    @Dimitri: dat diepere nadenken, dat heeft er voor gezorgd dat ik een stuk of drie keer natuurkunde, scheikunde en wiskunde heb laten vallen en toch maar weer genomen.
    Dieper nadenken is heel gevaarlijk. Vooral niet doen.

Voeg een reactie toe

N.B. Het e-mailadres wordt nooit gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *