Op een zonnige ochtend in januari brak ik mijn nek over iets dat vervolgens onderwerp werd van één van de opvallendste foto’s die mijn reis in het verre Azië zou opleveren. Bij deze geplaatst, omdat het oog soms ook wel eens wat wil.
mrt
01
2005
_mikzlog
Is dat echt? Prachtig!
Wilt u dit soort formuleringen nooit meer doen?
Gistermiddag stuurde ik u een mailtje met een tamelijk wazige vraag. Aangezien ik een talent heb om voor dit soort zaken het meest ongeschikte moment uit te zoeken, heb ik vóór het versturen zeker drie keer op uw site gekeken en ge-ctrl-f5-d. Om heel zeker te zijn dat u niet juist tòen een dierbare was verloren of voor een afbrandend thuis stond.
In vredesnaam dan maar – en ik verzond.
En het eerste wat ik vanochtend alsnog lees is: “Op een zonnige ochtend in januari brak ik mijn nek..”
Mooie foto.
Maar _n o o i t_m e e r_ d o e n_…!!
Is mooi! (Doorgaan_vooral_doorgaan_!!)
@henk: Helemaal echt, ik zou U niet durven foppen (zo handig ben ik trouwens niet met Photoshop).
@Puck: Maar Actie zegt ..
@Actiereactie: Maar Puck zegt ..
Erg mooie foto! Maar ik hoop voor jou dat je een enorm grote zoomlens hebt en niet zelf heel dicht bij die gevaarlijke, vol gif uitziende beest hoefde te staan…
> Maar Actie zegt ..
Niks mee te maken. Ik was eerst.
Wist u wel dat stress een schub kan uitlokken? Dat wilt u toch niet op uw geweten hebben..?
Daarbij mag u best foto’s plaatsen. Maar niet met dit soort dubbelzinnige inleidingen.
Gewoon: korte duidelijke zinnetjes.
“Ik was in Azie. Ik kwam iets tegen. Het leverde een opvallende foto op. Ik brak niet mijn nek. Ik bleef ongeschonden. Klik maar”
De beroemde Jip en Janneke-taal.
@KatYo: Ik ging ervan uit dat deze slang, juist omdat hij zo fel gekleurd was, niet giftig zou zijn. Verder heb ik een vrij eenvoudig cameraatje, met macro-optie. Geen enorme lens. Wel ben ik zelf erg stoer. Al met al was de afstand van mijn hand tot z’n kop een centimeter of tien.
Beste man,
Ik heb een vraagje over een item wat je hebt geschreven in 2002: het Solipsisme.(titel Alleen)
Wat ik mij afvraag is hoe je dit kan verklaren. Ik bedoel alles bestaat in de gedachte van de persoon. Alles wordt verklaard vanuit de geest van de persoon. Dus alles is een illusie. Hoe kan het dan dat als je op deze manier zou denken wel iedere dag dezelfde zaken ziet. Hoe verklaar je deze manier van denken? Hoe kun je uberhaupt een gedahcte hebben die jouw werkelijkheid is als je niet kan meten aan zaken die buiten je staan. Je zou dan gestuurd moeten worden door een soort van superprogramma ergens hier in het hier namaals? explain me.Ik kan alleen denken door mijn taal. Zo begrijp ik mijn bewustzijn. Wie heeft mij die taal geleerd. Is dat ook zo maar ontstaan in mijn hoofd. En wat betekent mijn jeugd dan nog? excuses voor afwijken van het onderwerp maar ik ben op het moment erg bezig met filosofische denkwijzen en zit nogal in de knel met dit solipsisme. Als ik erover nadenk zou jouw antwoord hierop ook weer in mijn hoofd moeten zitten. brrrrrr…..het houdt niet op als je op deze manier denkt. Het blijft onverklaarbaar.
Beste suus,
een verklaring is wel te verzinnen maar niet te bewijzen, en dat is gelijk het probleem. Ideeën zoals die van het solipsisme zijn vrijwel onweerlegbaar, maar dat wil nog niet zeggen dat ze waar zijn. Zo te lezen ben je je erg goed bewust van de gevolgen die een solipsistische wereld met zich meebrengt, anders zou je er niet mee in de knel zitten, maar bedenk wel dat iets dat voorstelbaar is niet per se de werkelijkheid is. En dat is maar goed ook.
Maar het is af en toe wel leuk om je hoofd over zulke zaken te breken. Gewoon, voor de lol. Zo kun je je net zo goed voorstellen dat je één seconde geleden ontstaan bent, inclusief de wereld om je heen en alle herinneringen die je hebt. Dat je dus niet zo oud bent als je denkt dat je bent, maar feitelijk net gemaakt door de een of andere Schepper. Niemand die je op overtuigende wijze kan zeggen dat het niet zo is. Maar ook niet dat het wel zo is.
Je kunt dus wel geloven in een solipsistische wereld, maar ook niet meer dan dat. En als je er dan toch in gelooft, kun je je net zo goed een superprogramma voorstellen, dat alles stuurt. Een soort Matrix.
Dank mIke.
naam kaartje