Het is algemeen bekend dat de uitzonderlijk begaafde mens niet zelden geplaagd wordt door buien van melancholie. Gelukkig ben ik geen genie, hoe melancholisch deze laatste constatering mij ook stemt.

  1. KatYo zegt op 4 mei 2005:

    In de melancholische bui waarin ik momenteel verkeer, ga ik me ineens afvraagen hoe begaafd ik dan wel niet zal zijn..

  2. Willem zegt op 4 mei 2005:

    Ik voelde me gisteren ontzettend geniaal.

  3. CasaSpider zegt op 5 mei 2005:

    Niet om alle melancholische mensen nu nog verder de put in te trappen, maar het feit dat geniale mensen vaak melancholisch zijn betekent niet automatisch dat het omgekeerde ook waar is.
    Beetje het ‘een hond is een dier, maar een dier niet altijd een hond’ verhaal…

  4. Willem zegt op 6 mei 2005:

    Maar toch, waar het blijdschap betreft, zijn de dommen al bezet, gezien dat het geluk met hen is.

    Blijft voor de melancholie niets anders over dan zich aan de genialen* te hechten.

    *) 1 genie, 2 genies, 1 geniaal persoon, 2 genialen. Geloof ik. Tape me er niet op vast.

  5. wiro zegt op 8 mei 2005:

    ik zie altijd licht aan het einde van de tunnel, ben misschien wel een optimist.

  6. Actiereactie zegt op 8 mei 2005:

    @Wiro
    Exact dat wordt nog wel eens genoemd bij bijna dood ervaringen… enough said.

  7. stoethaspel zegt op 9 mei 2005:

    Ik word steeds gelukkiger in al mijn dom en onhandigheid. Zou dat op een zekere mate van macht duiden?

Voeg een reactie toe

N.B. Het e-mailadres wordt nooit gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *