Sommige zondagen zijn zo mooi dat je er de wekker voor wilt zetten. De dag van gisteren was er zo een. Als gevolg daarvan fietste ik in alle vroegte richting Katwijk. Zwembroek en handdoek in de rugzak. De luim goed.

Zo’n twee uur na vertrek passeerde ik Rijnsburg, een slordige 40 kilometer van huis. Mijn gedachten bleven even hangen bij de heer Spinoza, die hier ooit een jaar of wat van zijn leven sleet. Maar al snel vervlogen ze.

Eenmaal op het strand gelegen kwam Spinoza weer boven, en ik vroeg me af of hij zich hier in de hete nazomer van 1662 eveneens wist te ontspannen. Ik kon me de wijsgeer op z’n handdoekje, omgeven door functioneel naakt, vreemd genoeg niet voorstellen.

Vandaar dus dit schrijven, opdat het nageslacht niet denkt dat ik mij nimmer verpoos. Natuurlijk ken ik ook momenten zonder kommer en kwel. Dat ik daar de ontmoeting met de man met de hamer tijdens de terugtocht niet toe reken is slechts een detail.

  1. ijsbrand zegt op 5 september 2005:

    Het ontstaan van enige badcultuur aan het strand dateer ik toch op zijn vroegst in de 19e eeuw. Waarbij het gegoede publiek zich overigens zich gekleder te water liet dan men op het droge was geweest.

    Hoogstens dat er garnalenvissers aan het strand te vinden waren in Spinoza’s tijd. Een jutter of wat. Koeien met lampen om hun nek om schepen de wal op te lokken als het mistte.

    Toegegeven, Stevin vond wel de zeilwagen uit als strandvermaak. Maar ook daarvoor is ruimte en leegte nodig.

  2. Sas zegt op 5 september 2005:

    U wilt laten zien dat U niet altijd jengelt, dat U ook wel enige levensvreugde kent en dat U zich af en toe zowaar kunt laten gaan? ;)

  3. Willem zegt op 6 september 2005:

    Ik kan mij een wijsgeer goed voostellen op het strand, doch het niet uitgerust met handdoek en zwembroek maar goed gekleed wandelend of stilstaand, inspiratie vindend in de zilte lucht.

  4. jwl zegt op 6 september 2005:

    U kwam Nietzsche tegen op de terugweg?

  5. Willem zegt op 6 september 2005:

    Nietzsche deed ook timmerwerk?

  6. henk zegt op 7 september 2005:

    Merkwaardig toeval: ook ik schreef, in een overigens niet gepubliceerd werkje, op maandag 5 september 2005 over mijn ontmoeting met de man met de hamer.
    Hm..

  7. mIKe zegt op 7 september 2005:

    Een tegenbries, dat is wat mij uiteindelijk op de terugtocht sloopte. Op zich is dat niet zo heel erg, wind tegen, maar als je er vele tientallen kilometers lang van mag genieten, terwijl de loomheid van het strand nog in je spieren zit, dan is dat geen pretje, kan ik U vertellen. Zelfs voor mij niet.

    Overigens vroeg ik mij oprecht af wat Spinoza en zijn tijdgenoten nou eigenlijk hadden gedaan op een zomerse vrije dag als deze. Eerlijk gezegd is mij niet zo heel veel bekend over de alledaagsheid van het verleden. En in dat opzicht vind ik het dan wel weer aardig om te lezen over zeilwagens en koeien met koplampen.

    Vermoedelijk zat Spinoza dus niet op het strand maar in z’n tuintje, en was hij in het zonnetje met z’n zelfgeslepen lenzen aan het spelen. Misschien stak hij op deze manier de bbq vast aan.

  8. ijsbrand zegt op 8 september 2005:

    Vermaak was in die tijd vooral met elkaar praten, en daarbij eten en drinken desnoods. De enige manier om nieuwtjes te horen, was elkaar opzoeken. Een praktijk die in het Fries nog voortleeft in het werkwoord ‘jûnspraten’, voor de activiteit om ’s avonds bij anderen op bezoek te gaan om te roddelen.

    Overigens is het wat een anachronisme om over vrije dagen te praten. Omdat bijna alles enorm veel tijd kostte, was er veel minder haast, en verplaatsten de meeste mensen zich nauwelijks buiten de eigen buurt. Er zijn wel berekeningen dat mensen in de Middeleeuwen aanzienlijk minder hard werkten dan wij doen, alleen al omdat wij zo veel tijd kwijt zijn om aan onze belastingen te kunnen voldoen.

    Ter verdere illustratie: de BBC heeft op dit moment een aardige reality soap, waarin het leven op een Welshe boerderij anno 1620 wordt nagedaan. ‘Tales From the Green Valley’

    Op vrijdagen BBC2, 20.30

  9. wiro zegt op 21 september 2005:

    Is het te wijten aan het ‘Arabisch voor beginners’, dat wij al enkele dagen de twijfelachtige eer hebben geen kennis te kunnen nemen van een nieuw schrijfsel van uw hand of kende de ontmoeting met de man met de hamer toch zijn naweeen?

Voeg een reactie toe

N.B. Het e-mailadres wordt nooit gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *