Niet zonder zenuwen kondig ik mijzelf aan door de bel naast de deur van het bescheiden appartement, twee hoog achter, te beroeren. Nog voordat de klank is weggestorven sta ik oog in oog met de bewoner. Hij lijkt jonger dan ik dacht. “Dag Mike”, begroet ik de maker van mikzlog.
Hij noodt mij glimlachend binnen, gebaart naar de kapstok en gaat me voor de kamer in. Of ik wat drinken wil. Pretogen. Doe maar een biertje. De schrijver van met afstand het beste weblog van Nederland draait zich om, incasseert mijn dolkstoot in de rug en valt. Die had ie niet zien aankomen.
Terwijl hij op de grond ligt neem ik een strafschop. Zijn hoofd is de bal. Knik en krak. Bloed aan mijn schoen. Mike is dood, lang leve mikzlog. Het kost me nog behoorlijk wat moeite om de bende op te ruimen. Het lijk eenmaal de kast in schenk ik mijn biertje uit. Ga zitten. Kijk om me heen. Kom tot rust.
Hij schreef me te weinig, die luie flikker. En dus doe ik het zelf maar. U heeft dat toch niet door.
_mikzlog
Och, het was een goede jongen, maar soit zand erover zo gaan de dingen.
U begrijpt dat de verwachtingen nu wel erg hoog gespannen zijn?
Blijft U vooral voorzichtig bij het openen van Uw voordeur wil ik maar schrijven want Uw publiek is wellicht veel strenger dan U mocht vermoeden en voor U het weet is zo’n kast nog voller.
Overigens ziet U de wereld tegenwoordig door een roze bril ipv met een zacht lichtgroen op het gelaat of zijn het mijn instellingen dan wel aftakelende geest?
Of is mijn visie veranderd en ben ik me dit niet eens bewust?
Hoe ruikt het daar nu, na twee dagen met een lijk in de kast?
Ik maak me ernstige zorgen of u wel kunt schrijven in die lucht en met een dergelijke lage daad op uw geweten.
Moraal van het verhaal: jezelf steeds maar weer opnieuw uitvinden geschiedt niet altijd zonder geweld, en bovendien niet zonder stank! Dat laatste heb ik, inderdaad, schromelijk onderschat.
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden, maar de harde kunnen er blijkbaar ook wat van.
Ik vind die nieuwe ook gelijk veel beter schrijven! Minder pedant en zo. Allen dat zingen mag wat minder hoog wat mij betreft. Maar ach, een kniesoor die daar om maalt. Dood is dood, ja toch?
lolz