En zo vond ik mijn auto terug, opengebroken, ruit ingeslagen, kofferbak leeg. Ongeloof week al snel voor paniek. Mijn digitale leven ligt op straat, schoot het door me heen. Ik kon niet overzien wat ik nou precies allemaal kwijt was, maar mijn laptop vergeet minder snel dan ik, en die was weg. Net als de klauwen met geld die ik zojuist in de automaat van de bewaakte parkeergarage had gekieperd. Alles weggegooider dan ooit.

Diezelfde nacht nog kwam de woede. Van het machteloze soort, een woede die zich geen weg weet, een roofdier in gevangenschap. Ik deed geen oog dicht. Deze gekooide woede zette haar tanden in mijn mensbeeld, en nog voor de nacht halverwege was, leek mijn vertrouwen doodgebloed. Ik had het altijd verkeerd gezien. De mens is verdorven, en daar moet ik mij tegen wapenen. De tong des waanzins likte mijn oorlel, en tegen de ochtend was ik in staat om op Geert Wilders te stemmen.

Later, het drama voltrok zich twee weken geleden, greep ik mezelf bij elkaar, en zag ik in dat niet de wereld maar mijn houding jegens die nog altijd zelfde wereld veranderd was. Hoe ik mij daartoe verhoud is een keuze die volledig in mijzelf besloten ligt. Alleen als ik dat wil, verlies ik mijn onschuld. En ik besloot dat niet te willen.

Ieder mens wordt voortdurend geconfronteerd met deze discrepantie: hoe de wereld is en hoe die zou moeten zijn. De een zoekt de bron van deze discrepantie binnen, de ander buiten zichzelf. Ik ben niet als de anderen. De wereld is mijn wereld, en dat zal ze altijd blijven. Overigens gaat deze bespiegeling verder dan een gestolen laptop: wie spreekt over het failliet van de Grote Verhalen zoekt de bron van de discrepantie buiten zichzelf. Ook hem beklaag ik.

En zo vond ik juist mijn weblog terug, onaangeroerd, kofferbak bomvol. Ik draaide de sleutel in het contact, en daar ging ie. Zonder problemen. En als vanouds gooide ik mijn innerlijk leven zomaar op straat.

  1. Drs. J. zegt op 25 mei 2009:

    Ik zou zeggen: pedal to the metal!

  2. jwl zegt op 26 mei 2009:

    Ik sprak over het failliet van de Grote Verhalen. Als constatering, niet meer en niet minder. Maar mensen blijven verhalenvertellers, ze moeten wel. Gelukkig maar, want het kleine verhaal boeit mij meer dan het Grote Verhaal.

  3. mIKe zegt op 26 mei 2009:

    @Drs. J.: Doen we! :-)

    @jwl: De wereld mét de Grote Verhalen (‘vroeger’) of zonder (‘nu’) is in essentie dezelfde wereld. U verklaart de Verhalen failliet, maar ‘de wereld’ doet dat niet.

    Soms word ik bijna dronken van geluk om het simpele feit dat ik besta. Een Groter en Raadselachtiger Verhaal is in mijn ogen nauwelijks denkbaar.

    De Geschiedenis, nog zo’n Groot Verhaal. Me dunkt dat de opkomst van het internet U niet ontgaan is. Ik durf te beweren dat men het over duizend jaar nog steeds heeft over de dag van vandaag, net zoals wij het weleens hebben over de uitvinding van de boekdrukkunst. U leeft temidden van een revolutie.

    Wetenschap, Filosofie, Kunst, Religie .. failliet? Ik merk er weinig van.

  4. Mijnheer Lijstje zegt op 29 mei 2009:

    mIke, het blijft een mystiek verhaal dit, maar ik krijg toch de indruk dat je laptop en de hele mikmak werkelijk gestolen is.

    Dat is zwaar waardeloos.

  5. mIKe zegt op 2 juni 2009:

    @Mijnheer Lijstje: U las het goed en zwaar waardeloos is het zeker. Ik ben er dan ook een tijdje behoorlijk ziek van geweest. Inmiddels zorgen de gaten in mijn geheugen voor beterschap: ik vergeet wat ik kwijt ben, en ga verder met wat ik heb (en dat is heel wat).

  6. jwl zegt op 11 juni 2009:

    Misschien verstaan wij niet hetzelfde onder het Grote Verhaal. Grote Verhalen zijn verhalen die een grote mate science fiction zijn, zij verhalen over optimisme en de toekomst, over het paradijs achter de horizon, de heilstaat. Ze zijn teleologisch. Grote Verhalen gaan over de zin van … Geschiedenis, dat alles in een bepaald perspectief wordt geplaatst, dat alles ooit in een verre toekomst op zijn plek zal vallen en dat het dan goed zal zijn. De terugkeer naar het paradijs, om het bijbels uit te drukken. Zo bekeken kom ik maar weinig mensen in mijn wereld tegen die daar nog in alle ernst in geloven.

  7. mIKe zegt op 12 juni 2009:

    In mijn wereld zijn het er nog heel wat, toch al gauw een miljard of 5:

    The Big Religion Chart

    En ofschoon ikzelf niet gelovig ben in strict religieuze zin, geloof ik wel in het Grote Verhaal, ‘dat alles in een bepaald perspectief wordt geplaatst’. Al van kinds af aan is die zoektocht naar perspectief de motor van al mijn intellectuele bezigheden. Waar het toe leidt weet ik niet, maar dat het tot niks leidt, zoals U beweert, dat geloof ik niet (of wil ik niet geloven).

  8. jwl zegt op 14 juni 2009:

    @mIKe: ik geloof wel in de kleine verhalen, de verhalen van mensen en hun optimisme of pessimisme, hun vertrouwen in de toekomst, hun geschiedenis, hun blik op de toekomst en hoe zij hopen dat alles op z’n plek valt. Mij is dat vele malen waardevoller dan al die Grote Verhalen. Ik wil dus niet beweren dat het tot niets leidt, nee, het leidt tot dat verhaal dat sommige mensen mij vertellen. Dat zijn er niet 5 miljard, maar dat zijn vrienden of terloopse contacten. Het is alleen wat kleinschaliger.

Voeg een reactie toe

N.B. Het e-mailadres wordt nooit gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *