De oplettende lezer zal een zekere thematiek in dit log niet ontgaan zijn. Het begint mij nota bene nu zelf ook op te vallen. Daar is verder natuurlijk niets mis mee, het zegt wellicht meer over mij dan dat ik U in enkele eenvoudige zinnen had kunnen vertellen. Welnu, vervolgen wij met deel zoveel van dit verhaal.

Als kleine jongen was ik verslingerd aan Kuifje. Ik verslond de verhalen, en had een diepe bewondering voor de maker van de tekeningen. Als exponent van de Frans-Belgische stroming striptekenaars die de Klare Lijn predikten, kleurde Hergé niet alleen albums doch ook mijn wereldbeeld.

Als kleine jongen geloofde ik in een eenvoudig te verklaren wereld. Een wereld met Klare Lijnen. Het verhaal van het leven zou in pakweg 50 bladzijden te vangen moeten zijn, met zorgvuldig getekende figuren en weloverwogen kleuren. Later besefte ik, zo U inmiddels weet, dat de wereld zich niet met Klare Lijnen laat duiden.

Het leven laat zich eerder verklaren door middel van een uitwerking van details, die als je geluk hebt tezamen een groter geheel laten zien. En dat alléén als er voldoende afstand wordt genomen. Honderdduizend verhalen over één en dezelfde persoon, telkens met een andere invalshoek, portretteren een mens getrouwer dan een met Klare Lijnen getekend beeld.

Het doet denken aan het Pointillisme, waar de schilder door middel van een schier oneindig aantal punten zijn beeld van de wereld vorm geeft. De Pointillist begint bij het detail, en komt later pas tot het geheel.

Dat is wellicht de beste aanpak. Zo schrijf ik verdorie tot nu toe ook dit log vol.

Alleen, het werk van Seurat doet me niet zoveel. Als kleine jongen niet, en nu nog steeds niet.

  1. CasaSpider zegt op 2 december 2002:

    Een interessante stelling. Pointillisme heeft volgens mij veel overeenkomsten met de hedendaagse Fuzzy Logic.
    Voor stripverhalen zijn Klare Lijnen te prefereren. Vergelijk het met de Bokma-reclame: Soms is Rond beter, soms Vierkant… :-)

  2. Mijnheer Lijstje zegt op 3 december 2002:

    Ik vind het jammer dat ik als kleine jongen niet meer Kuifje heb gelezen. Nu lijkt het te laat. Maar misschien ook niet. Misschien moest ik er maar eens mee beginnen. Misschien is het wel zo dat de Verklaring in de Kuifjes verborgen ligt, mIKe, door de Klare Lijn. Maar als kind was je er nog niet aan toe: te jong. Je was niet in staat het te consumeren. En nu? Nu is het voor jou te laat. Kuifje is reeds door jou gevormd, als kind. Daar helpt geen lieve moeder meer aan. Maar voor mij. Voor MIJ!! ligt de Verklaring Van De Wereld in al die Kuifjes te wachten. Verpakt in Claere Lein. Gretig zal ik het allemaal tot me nemen. En ik ben echt niet beroerd om het dan hier, op jouw website te melden, mIKe!

  3. Mijnheer Lijstje zegt op 3 december 2002:

    http://www.kuifje.com is werkelijk een bezoek waard. Prachtig. Ik heb zin om de hele Kuifje serie aan te schaffen.

  4. Dr.D zegt op 4 december 2002:

    Aha, pointillisme. Waarbij het beeld ontstaat door ons onvermogen de details nog te zien…

  5. mIKe zegt op 4 december 2002:

    Duizend bommen en granaten, welk een fraaie site, heer Lijstje! Bedankt voor de tip, ik had hem nog niet gezien.

  6. Mijnheer Lijstje zegt op 4 december 2002:

    You are welcome, mIKe!

  7. orfelio zegt op 6 december 2002:

    En nu maar hopen dat Spielberg klare lijn weet te houden in de verfilming van de kuifjes.

  8. O. zegt op 23 oktober 2006:

    Beste Mike,

    (even checken of uw ‘reactie-verklikker-bij-oude-postjes’ wel naar behoren functioneert :-) )

    “Het verhaal van het leven zou in pakweg 50 bladzijden te vangen moeten zijn”?

    Als voormalig Kuifje-fanaat weet u toch zeker ook wel dat ELK Kuifje-album op de kop af 62 pagina’s telt? Ik heb u leren kennen als een man die tè zeer hecht aan details om aan te nemen dat u zulks altijd over het hoofd heeft gezien, dus houdt u mij nou niet voor de gek!

    (ontboezeming mijnerzijds: de schrik sloeg me eerlijk gezegd om het hart toen ik uit bovenstaand postje moest concluderen dat men überhaupt een ‘voormalig’ Kuifje-fan kon zijn! Ik vréét die albums reeds vanaf m’n derde namelijk, en ben daar tot de dag van vandaag mee doorgegaan!
    Stelt u mij alstublieft gerust: u meent toch niet wérkelijk dat het levenswerk van Hergé zich laat relativeren, zoals u in uw postje van 29 juni 2005 beweerde?)

  9. mIKe zegt op 24 oktober 2006:

    Maar natúúrlijk functioneert mijn reactieverklikker, heer O.! :-)

    Met die ‘pakweg 50 pagina’s’ die ik noemde doelde ik niet alléén op Kuifje, maar eerder op de gehele Klare Lijn stroming. Uiteráárd heeft U gelijk met die 62 pagina’s van Hergé, maar dat ligt anders voor tekenaars als Edgar P. Jacobs, Bob De Moor, Joost Swarte, Theo van den Boogaart, en de onvergetelijke Jacques Tardi (Isabelle Avondrood!!), om er maar wat te noemen (niet allen Belgen, toegegeven, maar wel Klaar).

    Er is een periode in mijn leven geweest dat ik Kuifjes vrat, herkauwde, verteerde, opboerde, opnieuw vrat, etc. Net als voor U (het doet deugd dat te horen!) heeft Kuifje een zeer bijzondere betekenis voor mij, en ik denk niet dat men kan stellen dat ik een ‘voormalig’ Kuifje-fanaat ben. Kuifje is een held en zal dat altijd blijven. De frequentie waarmee ik zijn avonturen tot mij neem is de laatste jaren echter wel iets afgenomen.

    Opeens voel ik mij schuldig. Ik ga me als de bliksem weer op hem storten!

Voeg een reactie toe

N.B. Het e-mailadres wordt nooit gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *