Het zal de oplettende lezer vermoedelijk niet zijn ontgaan dat er de afgelopen maand nog geen letter aan dit log werd toegevoegd. Welnu: ik ben ziek, en niet alleen in mijn hoofd. Om Uw schrik wat te temperen kan ik U melden dat mijn lichaam zich inmiddels herstelt, zij het traag.
Wat is er aan de hand?
Zo’n vijf weken geleden vertilde ik me, in de meest letterlijke zin van het woord. Een nogal ernstige peeskwetsuur in beide armen was het gevolg. En dat doet zeer. De nuchterheid waarmee ik het nu beschrijf staat in schril contrast met de wanhoop die mij deze periode bij tijd en wijle beving. Typen durfde ik niet, want in iedere toets schuilt een aanslag, maar ook zonder schrijfklavier werd mijn gestel door een continu gevoel van pijn ondermijnd.
Dit stukje toont mijn beterschap, de inhoudelijke kwaliteit even daargelaten. In tegenstelling tot mijn armen is mijn geest namelijk nog even ziek als altijd. Of zieker: al wat ik had willen schrijven ligt nu reeds een maand noodgedwongen binnenshoofds te rotten.
Het stinkt, maar U ruikt daar niks van.
_mikzlog
Ach, U bent zwanger?! Ik wacht met smart op de bevalling: wij weten dat het U in U heeft.
Beterschap toegewenst!!
Zou `k U ongevraagd van advies mogen dienen?
Heb zelf ooit veel baat gehad bij een vergelijkbare aandoening die met acupunctuur werd behandeld.
Het gooide de beterschap in een soort stroomversnelling.
Zoiets…
Meer evengoed welkom terug!
Ach, laten we zeggen dat het menselijk is.
Dat gezeur om aandacht.
;-)
Maar beterschap.
en wat was het dan wel waar u zo zwaar aan tilde?
@jwl: Nooit eerder zag ik zwangerschap als rottingsproces. Uw kijk op de zaak is bepaald verfrissend :-)
@Dr.D: Ongevraagd of niet, Uw advies wordt gewaardeerd! Het is niet dat ik het in de wind sla, maar inmiddels ben ik zover hersteld dat ik meen geen naalden meer nodig te hebben. Evengoed bedankt, ik heb wel eens meer gehoord dat acupunctuur in dezen helend kan werken.
@ylse: Een antieke katheder. Ironisch genoeg weerhield dit spreekgestoelte mij er dus indirect van om alhier het woord te nemen. Het loodzware meubelstuk, dat nu in mijn kamer staat, verhuisde ik een trap af, een straat door, een auto in en uit, en twee trappen op .. en toen waren mijn armen kapot.
Maar een katheder in de huiskamer, dat is een wonderschoon idee. (Al zou het bij mij mispassen, denk ik.)
Neemt niet weg dat ik me zorgen maakte, maar niet goed wist hoe ik daar met een puntig commentaar op ‘Open brief’ u van kon vergewissen.
Ach, ik had ook kunnen mailen, maar u had niet teruggemaild. Of een enkel ‘Auw’. Met uw neus getypt. Ha! Ik draaf door. Ik ben blij met dit teken van leven.
Blij u te lezen, ik verwelkom u met open armen ;o)
Fijn u terug te lezen.
Ik wens U “onverwijld” volledige beterschap. De aanhalingstekens slaan op het feit dat Uw dienaar Belg is, en niet helemaal van politieke interesse ontspeend…
Het herhaaldelijk indrukken van de F5-toets tijdens mijn veelvuldige bezoekjes aan mikzlog heeft mij eerlijk gezegd inmiddels wel een paar lamme armpjes bezorgd…