Iets in haar trok hem onweerstaanbaar aan, maar hij kon niet vertellen wat. Zij bezat een oerkracht die hem licht maakte. Hij bewonderde eigenschappen die hem vreemd waren. Haar lach paste bij zijn humor, zijn begrip bij haar denken. Hij probeerde het weg te redeneren. “Liefde maakt krankzinnig”, hield hij zich voor, maar de man zou net zo goed zelf krankzinnig geweest kunnen zijn.
Toen hij brak met haar, brak hij zelf. Hij dacht alleen te moeten zijn, en alleen was hij. “Alsof ik aan het vallen ben, en het vallen stopt niet.” Hij sliep niet meer. De kille herfstnachten werden zwarter dan ooit. In gedachten kuste hij haar, voorzichtig en vlindervleugelzacht, in werkelijkheid klappertandde hij zijn kaak in een kramp.
Haar smeekbeden werden niet gehoord. Hij meende zijn werelds geluk te moeten opofferen voor een hoger doel. En dat zat hem diep: hij geloofde in schrijven, en schreef over geloven. Zijn gesublimeerd libido manifesteerde zich in creatieve explosies, en sloopte hem tegelijkertijd.
Zijn liefde voor haar bleef echter al die tijd onverminderd diep, en toen zij uiteindelijk een ander kreeg – een mens moet toch wat -, ging hij wederom door een hel. Het probleem is dit: het leven moet achterwaarts worden begrepen, maar voorwaarts worden geleefd. Het is aan ons om te beoordelen of zijn keuze de juiste is geweest, niet aan de arme schrijver zelf.
Een verzonnen verhaaltje? Geenszins! De dame in kwestie heette Regine Olsen, en de gekwelde geest Johannes Climacus aka Søren Kierkegaard. Ouder dan 42 kun je op deze manier niet worden, en dat deed hij dus ook niet.
_mikzlog
liefde : aantrekken en afstoten
je kan het meer dan 42 jaar volhouden ;-)
De geschiedenis die u hier tevoorschijn tovert is op z’n zachtst gezegd aangrijpend, en tamelijk mooi.
Maar zegt u eens, wat denkt u: zou Kierkegaard zijn verhaal, en de bittere afloop daarvan, herschreven hebben, zou hij daartoe de kans hebben gehad?
Excuus: vergat ik bij bovenstaande reactie toch zomaar mijn naam te vermelden!
De heer Kierkegaard heeft er vast lang en breed over nagedacht of schrijven en liefde verenigbaar zijn. Zijn conlusie is cerebraal. Het spreekt voor zijn gestel dat zijn libido het hier niet bij liet zitten, wat helaas ten koste ging van zijn geluk. Met zoveel talent voor schrijven zal het talent voor de liefde wellicht inferieur lijken. Als de woorden “voorzichtig en vlindervleugelzacht” van hem afkomstig zijn, dan lijkt zijn talent voor de liefde ongelofelijk groot. Merkwaardig dat juist hij ongelofelijk voor onmogelijk aanzag. Zijn publicatiedrang is mogelijk een verzet tegen deze onmenselijke antithese.
Persoonlijk zou ik hem geluk toewensen.
liefde: aantrekken en afstoten
lust: aftrekken en aanstoten
biljart: trekken en stoten
ook mooi…
Mooi beschreven, de tegenstellingen in deze.
In Godsnaam vraag ik U, schrijf zoveel U wilt, geloof Uw schrijven en beschrijf Uw geloof, maar schrijft U niet hier van liefde. Getuig niet hier van Uw vermogen tot werkelijk en toereikend liefhebben, van het mooie witte wezen dat ik zo innig liefheb. Laat ons niet hier echoën want het scheurt mijn ziel te zien hoe diep de liefde is. Zo graag zou ik mijn hand op Uw wang leggen, zou ik U koesteren en beminnen, bewonderen en liefhebben, simpelweg om wie U bent.
Ok #000000, dan nu graag: #F0F8FF, #FAEBD7, #00FFFF, #7FFFD4, #F0FFFF, #F5F5DC, #FFE4C4, #FFEBCD, #0000FF, #8A2BE2, #A52A2A, #DEB887, #5F9EA0, #7FFF00, #D2691E, #FF7F50, #6495ED, #FFF8DC, #DC143C, #00FFFF, #00008B, #008B8B, #B8860B, #A9A9A9, #006400, #BDB76B, #8B008B, #556B2F, #FF8C00, #9932CC, #8B0000, #E9967A, #8FBC8F, #483D8B, #2F4F4F, #00CED1, #9400D3, #FF1493, #00BFFF, #696969, #1E90FF, #B22222, #FFFAF0, #228B22, #FF00FF (voor alles openstaan), #DCDCDC, #F8F8FF, #FFD700, #DAA520, #808080, #008000, #ADFF2F, #F0FFF0, #FF69B4, #CD5C5C, #4B0082, #FFFFF0, #F0E68C, #E6E6FA, #FFF0F5, #7CFC00, #FFFACD, #ADD8E6, #F08080, #E0FFFF, #FAFAD2, #90EE90, #D3D3D3, #FFB6C1, #FFA07A, #20B2AA, #87CEFA, #778899, #B0C4DE, #FFFFE0,
#00FF00.. groot ieuw.., #800000, #66CDAA, #0000CD, #BA55D3, #9370DB, #3CB371, #7B68EE, #00FA9A, #48D1CC, #4682B4.Klauertjes! Eeh.. Kleurtjes!
Maar waarom..?
Kleur doet leven.