We hadden elkaar nog nooit gezien, slechts geschreven, maar zijn woorden hadden de mijne kunnen zijn en andersom. Wij waren onwaarschijnlijk geestverwant. En er was wel meer onwaarschijnlijk, zoals het feit dat ik op dat moment, inmiddels drie jaar geleden, op precies één steenworp van hem verwijderd woonde, anti-kraak, temidden van de puinhopen van een half geleefd leven. Na tien jaar weer alleen, maar door hem niet eenzaam. Vriendschap is liefde. Wij schreven liefdesbrieven.

Op zeker moment besloten we elkaar te ontmoeten. We moesten praten, en maakten een afspraak: op 19 september 2006 zouden we elkaar zien. Die middag berichtte ik hem waar precies in Utrecht ik woonde. Verbijsterd antwoordde hij mij dat wij meer dan alleen ons gedachtengoed gemeen hadden. Wij bleken ook een supermarkt te delen.

Die avond stond hij voor de deur, en ik kan me het moment vlak voordat ik opendeed nog goed herinneren. Ik binnen, hij buiten, beiden in spanning. Zou het openen van die deur iets tussen ons veranderen? Ik wachtte even, deed toen open, en voor het eerst keken wij elkaar in de ogen. Spiegel van zijn ziel, spiegel van mijn ziel.

Afgelopen week vierden we dat we onze vriendschap al drie jaar vrijwel dagelijks vieren. We haalden herinneringen op aan die eerste, merkwaardige avond. En aan het moment dat ik de deur opendeed. “Stel je nou eens voor”, zei hij opeens, “dat jij of ik geschrokken was van wat ie toen zag. Dat jouw kop mij niet aanstond, of de mijne jou niet. Dan was alles misschien wel heel anders gelopen, en zaten we hier dus mooi niet.”

Ik wilde daar natuurlijk niet in meegaan. Wij deelden ziel en zaligheid, toen al, en zoiets oppervlakkigs als zijn of mijn uiterlijk had daar niets aan af kunnen doen. Toch dank ik God nu op mijn blote knietjes dat ik zo onwaarschijnlijk knap ben, en niet behept met een Neanderthalerkop.

  1. Oscar zegt op 24 september 2009:

    En dat die vriend van u wél met een Neanderthalerkop behept is, daar kijkt u in uw grootmoedigheid dan maar dwars doorheen?

  2. maarten zegt op 24 september 2009:

    Dus de Neanderthalers zijn uitgestorven omdat ze zo lelijk waren? Dat is een hypothese die ik nog niet eerder hoorde.

  3. bjorn zegt op 29 september 2009:

    gelukkige verjaardag! (hebt u op die dag twee keer gevierd?)

    Overigens raakt u een behoorlijk interessant punt: ik ben er alleszins van overtuigd dat in een liefdesrelatie zowel body als soul (en mind) minstens in enige mate compatibel moeten zijn, wat die compatibiliteit dan ook moge inhouden; vraag is of en in hoeverre dit ook voor (echte) vriendschapsrelaties opgaat. Misschien zit de crux in het woord tussen haakjes: kan je èchte zielsverwantschap opbouwen als je iemand lichamelijk werkelijk afstotelijk vindt, om het maar even scherp te stellen?
    Ik ben geneigd om met een voorzichtig nee te antwoorden, al bots ik daarmee meteen met de overtuiging (die ook absoluut de mijne is!) dat uiterlijk au fond geen rol mag/zou mogen spelen in intermenselijke relaties…

  4. mIKe zegt op 1 oktober 2009:

    @bjorn: Precies! Dat is de vraag. En het antwoord blijft wat speculatief. Want in tegenstelling tot wat Oscar veronderstelt is die vriend van mij óók al zo vreselijk knap, maar het bewijst natuurlijk niks.

    Mocht de these dat echte vriendschap altijd met schoonheid gepaard gaat werkelijk waar zijn dan is dat overigens een nogal wrang besef voor de Neanderthalers onder ons.

  5. bjorn zegt op 6 oktober 2009:

    Ach, misschien heeft het ontstaan van een (echte) vriendschap wel een beetje met verliefdheid te maken (en wie ziet in die periode nu schoonheidsfoutjes bij de ander?); of nog: die vriendschap van u is misschien als een zelf gemaakt kindje (en bij ons hier in Vlaanderen hebben we een spreekwoord dat zegt “mijn kind, schoon kind”).
    Anyway, ik denk niet dat vriendschap mordicus met schoonheid moet samengaan, maar vermoedelijk toch wel met wat ik hierboven enige vorm van compabiliteit noemde; en met het over de tijd wijzigende schoonheidsideaal kan dat dan alle richtingen uit, natuurlijk…

  6. jnnk zegt op 7 oktober 2009:

    Er moet inhoudelijk iets zijn wat de ander aanspreekt. In het uiterlijk moet er niet iets zijn wat de ander afschrikt. Daarna komt het allemaal goed en houden beste vrienden van elkaar en vinden ze elkaar ook nog eens de knapste mensen van de hele wereld.

Voeg een reactie toe

N.B. Het e-mailadres wordt nooit gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *