“Kijk, deze discussie leidt nergens naar. Wij spelen zogezegd een potje intellectueel tennis zonder net.”
“U heeft gelijk. De kern van de verwarring ligt in het onbegrip. Ik begrijp een aantal dingen eenvoudigweg niet. Ik begrijp bijvoorbeeld niet hoe de Riemann hypothese te bewijzen valt. Maar ook het haar van Frits Barend. Dat haar begrijp ik echt niet.”
“En al pratende leren wij. U duidt zojuist op een subtiel verschil in begrijpen. Het bewijs van de Riemann hypothese is niet zozeer onbegrijpelijk, als wel onbegonnen werk. Althans, voor iemand van Uw kaliber. Ikzelf zal kijken of ik morgen nog een gaatje kan vinden, dan ros ik ‘m er even doorheen. Er valt zelfs, geloof ik, nog een leuk bedragje mee te incasseren. Maar goed, wat betreft dat haar, tja, dat begrijp ik dus ook niet, en ik durf zelfs te stellen dat niemand dat begrijpt. Wij staan hier oog in oog met iets fundamenteel onbegrijpelijks. Volkomen anders dan de Riemann hypothese.”
“Mag ik U dan, in alle bescheidenheid, wijzen op het volgende? Omdat alle begrippen worden gedefinieerd met behulp van andere begrippen moet het toch haast wel zo zijn dat wij te leven hebben met een aantal begrippen die niet te definiëren zijn? Ik bedoel, er moeten toch zaken zijn die wij domweg moeten aannemen, om daar vervolgens mee voort te kunnen bouwen in onze redeneringen en aan ons wereldbeeld? De eerste begrippen, eigenlijk. Is het haar van Frits Barend misschien niet een dergelijk axioma?”
“Inzicht! U ramt de spijker op de platte kop. Het haar van Frits Barend is de kern. De rest is afgeleid. Dank U wel voor deze openbaring.”
_mikzlog
Ik moet wel even opmerken dat het bewijzen van de Riemann stelling geen onbegonnen werk is: er zijn reeds diverse wiskundigen mee begonnen. Het is meer een kwestie dat het nog niet beeindigd is en is daarmee een oneindig werk.
Wat betreft Frits Barend: naast zijn haar heb ik ook wel twijfels over zijn zijn.
Zijn haar lijkt wel een oneindig werk trouwens.
“Zijn haar en zijn zijn.”
Uw opmerking is van een ongekende schoonheid! Onbegrijpelijk waar U ze toch telkens vandaan tovert.
Ten eerste: U inspireert mij met Uw mooie teksten en ten tweede heb ik lijstjes met dit soort dingen.
Random orakel ?
Ik vind het oke, ik ben liever random dan gewoon dom.
U heiligt teveel het factor geluk, mijn waarde. Behoeft U niet het veilige houvast van het vaststaande?. De gemeenschappelijke realiteit met een denkstructuur bekrachtigd door het woord?.
En nee dat woord is niet Delphi.
Verklaar u nader, Oracle.
U heeft geen lijstje voor verklaringen, mijn waarde heer ?
Jawel, maar er staat niets op dat me helpt uw gesloten teksten te openen. Is er een sleutel beschikbaar? Moet ik de woorden wellicht in een anders volgorde plaatsen, is die volgorde af te leiden uit de volgorde van uw woorden? Ik kom er niet uit.
Een sleutel is niet voorhand mijn waarde, mocht U deze wel vinden vraag ik U nederig om een duplicaat te maken. Ik kom er zelf zelden uit. Al is het aanbevelenswaardig mijn teksten transparant, dat wil zeggen scheel, te bekijken. Universalia. Het wiskundige van het pythagorisme bleef ongebruikt. Al zou ik U aanraden om het geheel als nutteloos te beschouwen.