De heer Nietzsche sprak ooit: “In dieser Woche habe ich dreimal die Matthäus-Passion des göttlichen Bach gehört, jedesmal mit demselben Gefühl der unermesslichen Verwunderung. Wer das Christentum völlig verlernt hat, der hört es hier wirklich wie ein Evangelium.”
Dat ik Uw reacties ter harte neem, mijn waarde lezer, mag blijken uit het volgende. Mede naar aanleiding van opmerkingen van de heer Lijstje beluisterde ik hedenochtend in de file een deel van de Matthäus-Passion, editie Het Kruidvat.
De combinatie van deze muziek, het ongure weer en de regen die op de ruit kletterde deed mij verwonderd naar boven kijken, de woorden van Nietzsche indachtig.
_mikzlog
Nietzsches relatie met god was duidelijk, hij signaleerde zijn begrafenis. Zijn relatie met jezus was een stuk ambivalenter. Hij probeerde achter de image-building van de evangelieën te kijken. Bach legt in de Mattheus de nadruk op het mens-zijn van jezus en in combinatie met de onnavolgbare muziek van Bach zal dat Nietzsche zeer aangesproken hebben. Zelf ben ik ongelovig, maar tijdens uitvoeringen van de passion in een koor was ik altijd gelovig.
Geacht Kruidvat concern,
U hebt mijn vriend mIKe de wonderschone wereld van Bach laten ontdekken. Vanaf nu koop ik mijn shampoo altijd bij u.
vr gr Mijnh. Lijstje
Tevens moet ik denken aan de uitspraak van een lid van een nederlandse popgroep die enkele decennia geleden Bach-muziek op een rock-achtige manier speelde. Toen een interviewer verzuchtte dat Bach zich nu wel om zou draaien in zijn graf, sprak deze man (ik meen dat hij Rick van de Linde heet, maar dat weet ik niet zeker): “Dan spelen we het gewoon nog een keer, dan ligt hij weer goed.”
Tja, je kunt natuurlijk op allerlei manieren naar de muziek luisteren. Bach spelen is ook mooi, maar erg frustrerend. Orgel-muziek van Bach, daar heeft volgens mij niemand nog iets mee, behalve een paar weirdo’s, waaronder ik, maar de Trio Sonates, dat is natuurlijk fenomenaal om te spelen, 3 melodieen die hun eigen gang gaan, een melodie gespeeld door de linkerhand, een door de rechterhand, en een door de voeten, ongelofelijk. Ik kan het niet.
Het is mijn droom ooit nog een Fuga te schrijven, ik heb er een boek over met de spelregels erin.
De enige bachdozen die ik echt wilde hebben waren juist de orgelwerken. Ik heb vele orgelwerken gestudeerd en ik mag niet onbescheiden zijn, maar toch: ik kon sommige redelijk goed spelen, zelfs de eerste triosonate. Ik leerde het in een tijd dat ik nog niet besefte dat het moeilijk was, ik deed het gewoon. Handen en voeten moeten gewoon spelen wat er staat, uiteindelijk is het echt niet moeilijk. Ik denk dat er nog genoeg weirdo’s (dank voor deze typering) zijn die deze muziek geweldig vinden.
@JWL: Het doet me goed u hier te treffen. Ik ben op orgel begonnen maar het pedaal werk dat lag me niet zo. Ik ben op piano overgestapt. Ik ga nooit meer naar orgelconcerten terwijl deze muziek me zo veel doet.
Op de een of andere manier heb ik iets met De Pastorale. Misschien wel omdat ik van het platteland kom of omdat er bijna geen pedaal in voorkomt? (Ik bedoel dan wel vooral luisteren naar de Pastorale). Ik weet dat het geen meesterwerk van Bach is maar het is wel iets wat ik gewoon heel erg mooi vindt.
Ik heb een bandje van de Triosonates gespeeld door Ton Koopman. Ik heb een CD met de triosonates gespeeld door Mari Claire Alain, maar ik weet het niet, ik vind de uitvoerin van Koopman vele malen mooier.
Ik zal eens wat in Bach moeten duiken.
Beste Willem, het is mij wel opgevallen dat u kort van stof is, en daarom waarschuw ik u dat hij dat niet echt is. Maar laat het u niet weerhouden.
>>Ik weet dat het geen meesterwerk van Bach is
Is het nu geen meesterwerk, maar wel van Bach, of een meesterwerk, maar niet van Bach? In het laatste geval sluit ik me bij U aan. Nr. 6 van Beethoven, of ook De Pastorale, vind ik namelijk om van te snoepen.
Mijnheer Lijstje,
Mijn kort-van-stof-zijn wil niet zeggen dat ik van korte en bondige zaken houd. Integendeel. Hoe langer de ervaring, hoe beter.
Of beter gezegd, hoe langer het moment, hoe beter.
Dit geldt vanzelfsprekend niet voor de negatieve ervaring. Een tandartsbezoek kan maar beter zo kort mogelijk duren.
@Inge: Ik bedoel dat het van Bach is, maar geen meesterwerk van hem is. Maar de Pastorale van Beethoven is ook een van mijn lievelingswerken! Het was de eerste klassieke LP die ik ooit leende uit de fonotheek.
@Willem: comprendo.
Het was trouwens Rick van der Linden. De rockgroep heette Ekseption en speelde naast Bach ook Beethoven, Gershwin, De Falla, Saint-Saens en eigen werk. En wat vind je hier een ongelofelijke zooi orgelgekken!
@Henk: dank je! Ekseption inderdaad. Ik heb jou op je site ook achter een orgel zien zitten, dus je bent er zelf waarschijnlijk ook 1. Ik gok dat je daar op een Viscount Domus 5 speelt.
Het was mij liever geweest wanneer de heren van ekseption het bij 4:33, een compositie van John Cage hadden gelaten.
Stilte
@Mijnheer Lijstje: erger, een Johannus Opus 30.
(Allemachtig, wat is die mooi! En wat ben ik trots!)
Ik zit niet meer zo in die business, maar ik weet wel dat Johannes een geduchte concurrent is van Viscount. Maar ze halen het toch niet bij een echt pijporgel.
Ik hoorde trouwens van de week op de radio dat meer dan de helft van de klassieke CD’s door het kruitvat verkocht worden, tegenwoordig.
Ja, en ze doen het helemaal niet slecht. Het Kruidvat is begonnen met geld verdienen aan heruitbrengen van meestal Oosteuropese rommel die nog ergens op een plank lag (hoewel ook Hans Vonk en Emmy Verheij op Diamond Classics zijn verschenen), maar met dat geld maken ze nu opnames van jonge onbekende Nederlandse musici. De Scarlatti-sonates door Pieter-Jan Belder zijn behoorlijk goed.
Weet je toevallig ook of ze het verzameld orgelwerk van Bach verkopen? Tot mijn verbazing heb ik hiervan bijna niets op CD. En zo ja, wie speelt het dan?
Nee, niet uit mijn hoofd. Je zou even moeten gaan kijken.
kruidvat verkoopt de orgelwerken van bach en eerlijk gezegd vind ik het een van de mooiste
Aha! Interessant info. Wie speelt het?
@Mijheer Lijstje: een waarlijk goede suggestie die Matthäus-Passion. Wij kijken uit naar Uw volgende suggesties!
@Mijheer Lijstje (zo U hier nog eens zou passeren):
Bij elke luistersessie beroert Bach’s meesterwerk mij iets meer. Tot tranen toe zelfs. U bent *herzlich* bedankt.
Het was niet helemaal de bedoeling om zo ontdubbeld te spreken.