Hoe zinnelijk kan een zin zijn? Bekijken wij de zin: Zij is gemaakt van vlees en wimpers, dan krijg ik er wel zin in. Voor U zal dat misschien niet opgaan. Mogelijk omdat Uw beeld bij deze zin niet half in de buurt komt van dat wat ik voor ogen heb.

Woorden zijn bedrieglijk, maar ik ben nooit te beroerd om ze op hun woord te geloven. Bij het woord meisje zie ik het mooiste, vertederendste, welriekendste wezen dat men zich maar kan indenken. De gedachte dat een meisje misschien ook wel gemeen kan zijn, of mogelijk niet naar bloemetjes ruikt, is heiligschennis.

Op dit punt gekomen wil ik subtiel het volgende in de groep gooien.

U kent ongetwijfeld Plato’s parabel van de grot (van meisje naar grot is misschien een wat ongelukkige overgang, maar ik ga ervan uit dat U mij niet van platvloersheid zult betichten … zoals U weet is Plato’s grot van steen). Geketend in de grot ziet men slechts de schaduwen van dat wat er werkelijk toe doet.

Welnu, en dat is mijn punt, mocht U bevreemd de eerste twee alinea’s van dit stukje hebben gelezen, dan kan het niet anders dan dat U gewend bent slechts schaduwen te zien. Hoe graag zou ik U in dat geval niet van Uw ketenen willen ontdoen, hoe graag niet Uw hoofd willen omdraaien om U vervolgens de oogverblindende schoonheid die deze wereld biedt te laten zien.

U vindt de schoonheid in het detail. Niet, zeker niet, in het grote. Macroscopisch gezien is de wereld een puinhoop. Maar op een ander, fijner niveau is ze prachtig.

Een woord of een wimper kan genoeg zijn.

  1. Ton zegt op 2 november 2002:

    Verdomme, ik zie mij, na lezing van bijbehorend artikel, genoodzaakt u toe te voegen aan de redelijk leesbare alternatieven. ’t Spijt me. Ik hoop dat u dit mij niet euvel duidt.

  2. Mijnheer Lijstje zegt op 2 november 2002:

    Als ik ooit zover als mIKe & Ton kom en ook een eigen weblog heb, dan worden jullie beide toegevoegd aan mijn Lijstje, dat beloof ik jullie plechtig.

    En dan bedacht ik nog dit: als Plato gelijk heeft met zijn grot-theorie dan geldt zijn grot-theorie ook voor zijn grot-theorie en is Plato zijn visie op de grot-theorie dus een eendimensionale afspiegeling van de ECHTE grot theorie!!

    mIKe, aangezien jij met deze bijdrage aangegeven hebt de Waarheid in pacht te hebben, en ons graag van onze ketenen wilt bevrijden, vraag ik je: doe het. Doe het NU! Ik geef je de kans. Doe wat je zo graag wilt.

  3. Vanzo zegt op 2 november 2002:

    Het gelijk van Plato met zijn mooi verhaal, is merkwaardig en evident, betwijfelbaar. De dialectiek rekent af met het wiskundige, waardoor er ruimte ontstaat voor een troebele gedachteleer. Maar goed wie ben ik, mystiek heeft namelijk ook zijn charme.

  4. Mijnheer Lijstje zegt op 3 november 2002:

    Kunt u (Vanzo) even uitleggen waarom de dialectiek met de wiskunde afrekent? Daar ben ik wel benieuwd naar.

  5. Vanzo zegt op 3 november 2002:

    Komend tot het punt der Universalia, zorgt dialectiek door zijn hang naar het goede voor een enigszins sceptische kijk. Ondefinieerbaar, zonder de steun van objectieve maatstaven verliest het waarde. Waardoor pijlers (zoals plutocratie) in drijfzand blijken gebouwd te zijn.

    (dit bovenstaande gezien vanuit eerder gemaakte commentaar, daar mijn antwoord anders enkele bladzijden lang zou worden).

  6. Mijnheer Lijstje zegt op 3 november 2002:

    Amen!

Voeg een reactie toe

N.B. Het e-mailadres wordt nooit gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *