“Laten we echter niet vergeten waar het in eerste instantie allemaal om begonnen is. Woorden, gedachten, beelden, al datgene wat door mijn hoofd wordt omhuld.”
“Maar ik weet toch al wat er door Uw hoofd wordt omhuld? Het zijn cellen en ze zijn grijs.”
“Grijs? Geenszins! Neen, gebruikte ik mijn hersenen waar ze daadwerkelijk voor bedoeld waren dan deed ik er niet van die onzinnige dingen mee. Mijn cellen zijn groen, geel of rood. Het hangt maar net van mijn stemming af.”
“U raaskalt.”
“Waarvan akte. Doch met de kanttekening dat Uw mening ontspringt uit een bron die nog niet half gevuld is met cellen die slechts grijs kunnen zijn.”