Och, en als U denkt dat ik ver­der nog iets zin­nigs te ver­tel­len heb, dan heeft U wel­is­waar ge­lijk, maar zult U van­daag toch de wran­ge smaak van te­leur­stel­ling moe­ten proe­ven in het besef niet te mogen horen wat dat dan wel is.

Kotst U er af en toe ook niet van?

Van die men­sen die zich veel te se­ri­eus nemen en ge­hoord wil­len wor­den.

Ik wel. Bijna net zo­veel als van de men­sen die zich niet se­ri­eus nemen en ge­hoord wil­len wor­den.

(ziezo, dit gaat mij nul re­ac­ties op­le­ve­ren)

  1. Mijn­heer Lijst­je zegt op 4 sep­tem­ber 2003:

    Ik kan het niet uit­staan als je ge­lijk zou krij­gen.

  2. Lie­san zegt op 4 sep­tem­ber 2003:

    re­ac­tie num­mer nul: Neu ik niet

  3. Mijn­heer Lijst­je zegt op 4 sep­tem­ber 2003:

    Nou nou Lie­san, we heb­ben vrij­wel te­ge­lij­ker­tijd op de post-knop ge­drukt.

  4. Lie­san zegt op 5 sep­tem­ber 2003:

    Ja ik zag het ook al

  5. CasaS­pi­der zegt op 5 sep­tem­ber 2003:

    Ik was wat later. Maar nu maakt het toch niet meer uit…

  6. Ac­tie­re­ac­tie zegt op 5 sep­tem­ber 2003:

    Van dat soort mensch kom ik slechts tot een aan­drang, het maag­zuur hal­ver­we­ge de keel, waar­door er even ste­vig ge­slikt dient te wor­den.
    Er is ech­ter nog een va­ri­ant.
    U kent deze wel­licht, de mensch welke de door u be­schre­ven ei­gen­schap­pen weet te koes­te­ren maar daar­naast zijn om­ge­ving nim­mer of al­tijd een te wei­nig se­ri­eus neemt.
    Die va­ri­ant mocht mijn maag daad­wer­ke­lijk com­pleet doen keren.

  7. mIKe zegt op 5 sep­tem­ber 2003:

    De su­per­la­ti­vus, Actie. U haalt mij het braak­sel uit de mond.

  8. Mijn­heer Lijst­je zegt op 6 sep­tem­ber 2003:

    Beim Sch­la­fen­ge­hen

    Text by Her­mann Hesse (1877-1962),
    pu­blis­hed 1911?

    Nun der Tag mich müd ge­macht,
    soll mein se­hn­li­ches Ver­lan­gen
    freund­lich die ge­stirn­te Nacht
    wie ein müdes Kind emp­f­an­gen.

    Hände, laßt von allem Tun,
    Stirn, vergiß du alles Den­ken,
    alle meine Sinne nun
    wol­len sich in Schlum­mer sen­ken.

    Und die Seele un­be­wacht
    will in frei­en Flügen schwe­ben,
    um im Zau­ber­kreis der Nacht
    tief und tau­send­fach zu leben.

Voeg een re­ac­tie toe

N.B. Het e-mail­adres wordt nooit ge­pu­bli­ceerd. Ver­eis­te vel­den zijn ge­mar­keerd met *