De verstikkende wurggreep der pietepeuterigheid is alleen maar voelbaar als ik groots en meeslepend wil leven. Vandaag dus even niet. Hoe fijn is dat!
Morgen bestorm ik de hemel wel weer, met of zonder vuiltje aan de lucht. Nu geeft het voldoende voldoening te weten dat er verandering op komst is, en vooral, dat ik het was die dat afdwong.
Niet te weten hoe te kijken, omdat de toekomst mij verleidelijk toelacht. Ik heb het er maar moeilijk mee.
_mikzlog
Gewoon. Tanden poetsen en teruglachen.
mIKe je maakt ons nieuwsgierig. Terg ons aub niet zo…
:-) Zal ik doen, Inge. Mijn tanden laten zien.
Misschien herinnert U zich nog iets over een radicale wending die ik nodig dacht te hebben in mijn leven als werkend man, Mijnheer Lijstje. Welnu, de wending is (nog) niet zo radicaal, maar wel in aantocht. Dat gegeven maakt mijn heden draaglijk.
Proficiat.