Wat doe je als je iets niet begrijpt? Ga je dan maar wat verzinnen waardoor het wél begrijpelijk wordt? Mocht U het mij vragen, dan zeg ik, enigszins schoorvoetend, ja. Ik verzin nogal wat.
Maar wie doet dat niet?
Een voorbeeld. Lees ik iets wat ik niet begrijp, iets wat ik zelfs niet kan begrijpen omdat de context mij onthouden wordt, dan schets ik zelf de omstandigheden waardoor de zinnen zin krijgen. Deze ervaring zal U, die mijn schrijfsels leest, niet vreemd zijn. In de wetenschap gaat het niet anders. Wij proberen toch zeker de wereld te verklaren door het verzinnen van theorieën? De vraag is of wij werkelijk iets begrijpen of slechts geloven in verzinsels.
Misschien heeft U weleens gehoord van intelligent design. Wanneer U Google voert met deze term, wordt U vergast op een groot aantal vermakelijke artikelen. De gedachte achter ID is dat de evolutietheorie niet alles bevredigend weet te verklaren. Een goed punt, want er zijn wel degelijk een aantal zwakke schakels in het verhaal. De conclusie die volgt is echter minder. Dat U en ik er zijn is eigenlijk niet mogelijk zonder ingrijpen van hogerhand, aldus de aanhangers van ID.
Ik begrijp dit niet.
_mikzlog
Ik ook niet maar wat zou u voor oplossing bedenken?
de waarheid is dat fictie altijd een aanvulling van de waarheid is, en dus, zijnde een manifeste onwaarheid, méér waar dan waarheid
ik begrijp dit ook niet – maar ik denk niet dat dit enig belang heeft
Gegeven is dat er dus nog wat mis is in die evolutietheorie.
En zoals Liesan zegt, ID is een *mogelijke* oplossing voor zo’n probleem. Een creatief mens bedenkt er misschien nog wel twintig, maar dat is bijzaak.
op de media-academie geven ze een cursus creatief denken
@Liesan: Tja, daar heb ik zo even geen antwoord op. Soms is het verstandig om te zeggen dat je iets niet begrijpt, om het daar voorlopig even bij te laten. De aanhangers van ID verdedigen hun standpunt echter zo vol vuur dat het mij zou irriteren als ik er niet om lachen moest.
Ik denk dat het het dogmatisch denken is dat mij dwars zit.
> wat zou u voor oplossing bedenken?
Helemaal geen oplossing bedenken. Wat kun je anders?
Er gaat een grote aantrekkingskracht uit van het niets met de drang dat op te vullen. Het niets leeg laten, is moeilijk. Misschien zelfs tegen-menselijk?
De postmoderne mens doet zijn best dat niet te doen, maar de drang blijft om te verklaren, of bij gebrek aan beter, te verzinnen.