Als ik dood, dan doe ik dat snel en pijnloos. Niet dat het vaak gebeurt, maar soms is de noodzaak daar. Dit is nu zo’n moment, en het slachtoffer, dat bent U.
Enige uitleg is wellicht op z’n plaats, en die zal ik U dan ook niet onthouden. Het gaat over de manier waarop ik tegen U aankijk, of eigenlijk opkijk. Anders dan U misschien denkt, ben ik helemaal niet zo nuchter. Ik heb nogal de neiging om van alles op U te projecteren waar het mij aan concrete informatie ontbreekt. Ik dicht U eigenschappen toe die ik graag in iemand zie. Daardoor maak ik U groter dan U in werkelijkheid bent, hetgeen oneerlijk, zo niet ongezond is.
Naast mijn eigen demystificatie mag ik de Uwe natuurlijk niet vergeten. En dus ga ik er vanaf heden vanuit dat U net zo gewoon bent als ik. Mocht dat ten onrechte zijn, dan staat het U vanzelfsprekend volkomen vrij om mijn ongelijk aan te tonen. Ziet U het als een uitdaging. Ik geef U in ieder geval een kans.
Mijn hemel! Een moord! Had ik u niet gezegd dat het u vrij stond te vragen wat u wilt én dat ik bovendien eerlijk antwoord zou geven?
Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.
Uw schrijven vind ik altijd inspirerend en tot nadenken stemmend, dus als ik net zo gewoon ben als u, vind ik dat een mooi compliment :)
Mijnheer,
Ondanks Mike zal mIKe blijven leven.
@stoethaspel: Het is een bloedbad geworden. Mijn pistool bevatte meerdere kogels, maar inderdaad, eentje was er wel degelijk voor U.
Overigens, mocht dit stukje niet ‘pijnlijk’ zijn, zoals U het onlangs noemde, dan toch zeker nogal persoonlijk. Het beschreven verschijnsel, een ander groter zien dan nodig, speelt mij wel vaker parten.
Op Uw aanbod kom ik nog terug. En ik dacht nog wel dat U zich vergaloppeerde met Uw dubbele ontkenning toen U mij zei dat het U ‘niet vrij staat mij niet naar waarheid te antwoorden’.
@KatYo: Dank U :-)
De bezoekersteller om zeep geholpen?
Voetstukken… dat zijn toch die dingen waar ik normaal over struikel? ’t Is me eigenlijk nooit opgevallen dat er ook nog iets opstaat..
@zeekomkommer: Mijn opmerking bij U was vanzelfsprekend niet vervelend bedoeld, maar ik blijf erbij, bezoekerstellers zijn rampzalig. Zeker wanneer je je wat aan zou trekken van (dalende) aantallen. Voor je het weet schrijf je alleen nog maar over zaken waarvan je denkt dat die een ander zullen interesseren, in plaats van dat je er zelf wat aan hebt.
Voor je het weet ontzeg je jezelf taartjes.
@Actiereactie: Zoals ik al zei, Uw voetenwerk mag er zijn. Net als Uw geheugen in deze. Voor U had ik dan ook twee kogels nodig voordat U neerging. Dit laatste mag U natuurlijk, hoe vreemd het ook klinkt, als compliment opvatten.
Ik hoor ergens de term ‘gouden onderstel’ schallen, u ook, AR?
@ mIKe
O, maar ik stel uw opmerkingen juist zeer op prijs. En u heeft volkomen gelijk.
Dat van die bezoekers was echter maar een aanleiding. Ik gebruik de bezoekersteller niet om van taartjes af te zien, maar juist om ze te gaan eten :-)
@Stoet
Lol.
U mag terugkomen op het aanbod, heer miKe. Als u me maar niet vraagt stukjes te schrijven over gouden onderstellen en dergelijke… Één ding toch: Dat ik een paardebek heb impliceert natuurlijk niet dat ik me vergaloppeerd heb, zoals u dat uitdrukt.
Ik wist wel dat ik me wat minder jofel voelde, de laatste dagen.
Blijkt er een oorlog te woeden.
Leef ik nog, of was ik geen doelwit?
@Puck: Natuurlijk leeft U nog! U heeft toch immers helemaal geen geheimen?
@Puck
Puur ter troost, bij mij had U ooit vier nodig en Uw val was van een schoon en dramatisch soort.
Nu zet ik natuurlijk nimmer menschen op voetstukken maar U dreigde in de buurt te komen, in goed gezelschap overigens.
Dit laatste zodat we weten dat we on-topic blijven.