Wie leest er tegenwoordig nog sonnetten? Ik, om maar eens iemand te noemen. De beperking van kwatrijn en terzine stoort mij niet in ’t minst. In mijn ogen valt ze zelfs in het niet bij de grenzen die de taal hoe dan ook oplegt.
Evenzo kost het mij weinig moeite om me aan de strenge lay-out van deze pagina te conformeren. Of aan het eeuwige gevousvoyeer. Wat ik zeggen wil hoeft niet geschreeuwd.
Maar och. Wie leest er tegenwoordig nou nog mikzlog?
_mikzlog
Uh…ikke?
Uw lezers, vermoedelijk.
As a matter of fact…
Over bochten gesproken, autojournalisten testen (vooral sportieve) auto’s bij voorkeur op bergachtige, bochtige trajecten. Bochten rijden is vele malen avontuurlijker dan hard rechtdoor.
Ik lees niet hardop, maar ik ben er wel hoor.
Ik. Want ik stoor me niet aan het ijle geel (ahum).
Ik lees mikzlog nog altijd, maar dan wel in blokjes als ik er tijd voor maak.
Tijd hebben en tijd maken zijn nu eenmaal verschillende zaken en dus tellen sommige dagen plots meer dan 24 uur.
De gemaakte tijd zorgt voor dat beetje extra, voor mikzlog lezen bijvoorbeeld.
Tijd die gekoesterd wordt.
@elfjetwaalfje: Dank U. Andersom moet ik ook tijd maken, zo U misschien begrijpt. Fijn te weten dat dat toch enigszins wordt gewaardeerd.
Ik. Maar ik was even weg.
same here, jnnk