Hij sms’t: “Met lome slagen zwem ik over het vrijwel rimpelloze water van je buik, en duik dan plotsklaps kopje onder. Daar proef ik zilt, en voel ik warmte. De druk op mijn oren neemt toe. Ik worstel, en jij komt boven.” Stilistisch misschien niet heel erg fraai, maar voor een sms’je uit de kunst.

Al zegt hij het zelf.

Pas na het verzenden ziet hij met het karmozijn op de kaken dat de ontvanger, inmiddels even roodbewangd als hij, geheel niet is wie hij voor ogen had.