Een voorwoord slechts. Weliswaar mooi verwoord. Maar niet meer dan dat.
Van die dwalingen. Zo was ik er dus tot op heden volkomen van overtuigd dat alles wat ik schrijf enkel voorwoord is. Dat het échte nog moet komen. Net zoals het ware leven, waarvan al mijn handelingen slechts de prelude vormen.
“U draait eromheen, Mijnheer. Al Uw leven lang.”
“Waaromheen?”
“De hete brij.”
Om dan plots te ontwaken, en in te zien dat alle voorwoorden tezamen het verhaal vertellen waar ik naar zocht.
De conclusie. Er is geen verhaal. Dit is het verhaal.
Moge de euforie het winnen van de deceptie.
_mikzlog
Dit stukje mag ik een leuke nabeschouwing vinden ;)
Gaatjes in de muur tussen U en ik, van binnenuit aangebracht.
@frédéric: Ik had dit stukje ‘slotakkoord’ kunnen noemen, maar dat leek me toch minder gepast. Zo fragmentarisch en onaf dit stukje is, zo ook het verhaal. Er staat mij dus zeker nog werk te doen :)
@Willem: Ik zeg U, er is geen muur.
Herstel,
Gaatjes in de Mantel der Anonimiteit, van binnenuit aangebracht.
Ik ga/ging verhuizen. Blijkt dat alle gaatjes dichtgeplamuurd moeten. Schorriemorrie is het.
Komt meteen de metafoor tandpasta boven borrelen.
Als plamuur.
Of als schuimende kalk.
De gladde tanden waar de tong langs glijdt…
De tube ondersteboven waardoor het bloed als het ware naar de kop stijgt.
De spatten op de spiegel.
Het verhaal is ondergeschikt aan de boodschap
die eruit wil…
@Bicat: uit de consumentengids van deze maand: ‘..zijn er gebreken, dan dient de verhuurder u de gelegenheid te geven die zelf te verhelpen. Het moet wel gaan om gebreken die door u zijn veroorzaakt. (..) Als het plafond door jarenlang roken bruin is geworden, valt dat niet onder normale slijtage en moet u het plafond (laten) schilderen’
Ik hoop voor u dat u slechts hebt geboord, en niet excessief rookt, wierook brandt of brandoffers in de huiskamer doet.
@mIKe: excuseer de off topic. Hij begon!