Ik heb goed nieuws voor U! De komende weken zal ik U niet langer vermoeien met stukjes van mijn hand (mits U deze zin op de juiste wijze leest, weet U dat hier geen vingers bedoeld worden). Niet alleen U maar ook Nederland keer ik de rug toe. Ik ben er even niet.

Op de fiets zal ik mij begeven langs onderstaande kronkelige rivier in een land aan de westkust van Afrika. Als U goed kijkt ziet U mij misschien wel op het kaartje.

Mocht ik zo tegen het eind van het jaar nog altijd niets van mij hebben laten horen dan verwacht ik van U minstens een grootschalige zoekactie in betreffend gebied. Van deze vorm van sociale controle wens ik bij voorbaat gebruik te maken, en ik reken wat dit betreft dan ook op U.

In de tussentijd staat het U natuurlijk vrij in de archieven van mikzlog te duiken, en het een en ander te (her)lezen. Vrijwel alles wat daar te vinden is, is nog even fris als bij eerste verschijning en heeft geen houdbaarheidsdatum. Is dus met andere woorden zo tijdloos als een defect horloge.

In de verwachting dat de combinatie van een reis in onbekend gebied en de blootstelling van mijn frisgeknipte schedel aan de ook U welbekende koperen ploert mij meer dan goed zal doen, wens ik U vanaf deze plek het beste. U redt het wel zonder mij. Hopelijk tot weerziens.