U bent wellicht bekend met het fenomeen ‘functioneringsgesprek’. Dit verschijnsel behelst feitelijk een kout waarin men oog in oog met een leidinggevende op functioneren wordt afgerekend. Genoemde leidinggevende is meestal vol goede bedoelingen, doch normaalgesproken gespeend van in dit opzicht ter zake doende kundigheid.
Daar ik vooralsnog niet zelfstandig opereer, ben ook ik zo nu en dan mikpunt tijdens dit soort sessies. Verhelderend, daar niet van. Maar de gebruikte methode doet zo af en toe tenminste één mijner wenkbrauwen fronsen. Zo heerst in het bedrijf waar ik zo’n twaalf maal per jaar een maandstaat pleeg in te leveren de gewoonte om een ander op precies negen gedragscriteria te beoordelen. Laten we voor de grap eens inzoomen op de eerste.
Communicatieve kracht.
Een waarlijk fantastische term, die uitstekend verbloemt waar het werkelijk om draait. Meestal scoor ik overigens niet eens bijster slecht op dit criterium, en daar gaat het nu dan ook even niet om, hoewel ik mijzelf soms wel eens afvraag in hoeverre ik nou werkelijk een communicatief krachtpatsertje ben. Mijn vermoeden is echter dat met de hier gebezigde term eigenlijk iets heel anders bedoeld wordt.
Het verbaast U waarschijnlijk niet dat in mijn omgeving, net als elders in het bedrijfsleven, een zeker haantjesgedrag zowel schering als inslag is. Ik zie dit vaak glimlachend en hoofdschuddend aan. De haantjes zijn over het algemeen communicatief gezien uitermate zwak, doch weten met hun geschreeuw vaak juist hen te overtuigen, die hen een stukje hogerop kunnen helpen. De opperhaantjes zogezegd.
En daar concludeer ik dan weer uit dat het niet het hebben van een zekere communicatieve kracht is wat U op de maatschappelijke ladder het snelst zal doen stijgen, maar het in het bezit zijn van een grote bek. Tenzij deze twee eigenschappen hetzelfde betekenen natuurlijk, maar in dat geval worden mijn beoordelingsformulieren stelselmatig verkeerd ingevuld.
_mikzlog
Communicatief schrijven, al dan niet met grote bek, is hetgene dat U in ieder geval hoger doet stijgen in achting. En wat mij betreft hoeft U zich *daar* nimmer zorgen over te maken ;)
Samen met een collega ben ik al jaren bezig de informatie van onze overheidsorganisatie via het internet te ontsluiten. Burgers en andere organisaties weten deze info ondertussen feiloos te vinden. Onze bazen en collega’s hebben geen flauw benul waarmee we bezig zijn en in mijn beoordelingsformulieren staat steevast dat ik mijn ‘communicatieve vaardigheden’ moet verbeteren.
Beste mIKe,
Je bent nu meer dan een jaar bezig met je weblogje zo lees ik in je mapje en het is tijd voor je functioneringsgesprek.
Laat ik eerst eens vragen wat je er zelf van vindt. Laat het antwoord trouwens maar zitten want het maakt toch niet uit. We hebben een meeting gehad waarin we alle webloggers hebben besproken, en het zal je niet verbazen dat we nogal even nodig hebben gehad om tot een oordeel over jou te komen. Er was nogal wat kritiek, van anderen, maar ik heb het natuurlijk voor je opgenomen. Maar ik kan je nu al melden, dat het waarderingsnivo niet verhoogd zal worden. Ik heb het nog wel geprobeerd, maar het zat er gewoon niet in.
Maar goed, daar komen we zo nog even op. Even niet in de rede vallen, mIKe, want IK bepaal hier de gang van het gesprek ja?
Goed, we zijn het er inmiddels dus over eens dat je geen waarderingsverhoging krijgt. Hoewel, ik herhaal het nog maar even, ik dus nog wel geprobeerd heb dit voor jou voor elkaar te krijgen. Maar ik heb een verrassing! Je mag een nieuwe antenne uitzoeken voor je weblease-auto. Wat voor antenne je maar wilt, behalve sport-antenne’s uiteraard, da’s pas vanaf schaal 14. Ja, ik weet wel dat auto’s en sportantennes je niet interesseren en zo kom ik op het volgende, de beoordelingscriteria.
Flexibiliteit: redelijk, hoewel jouw weigering om stukjes over auto’s te schrijven (behalve die ene keer dat je je auto in de prak reed (daar heb ik nogal voor je moeten vechten in de management vergaderingen, reken maar)) natuurlijk wat star overkomt. Maar goed, binnen ons weblogbedrijf zijn we heeel flexibel, dus dit werkt niet door op je beoordeling (dat heb je dus te danken aan het feit dat wij allemaal zo flexibel zijn, mIKe, dat snap je natuurlijk wel he).
Denk trouwens eens na over de inhoud van je stukjes. Denk je zelf dat je stukjes een zeg maar ‘praktische waarde’ hebben? Zou je er eens over willen nadenken of je misschien de aard van je stukjes zou willen veranderen. Zo maar een idee. Nou ja, we komen er in het volgende beoordelingsgesprek wel op terug.
Communicatieve kracht: oeps, mijn telefoon trilt, ik ben weg, belangrijke zaken roepen. Hier heb je het formulier, lees zelf nog even na wat wij van je vinden en zet dan je handtekening ter goedkeuring. Ik vond het weer een leuk gesprek mIKe, je bent een aanwinst voor ons bedrijf. Ga zo door!
Mijnheer Lijstje,
Ik ben maar wat blij met het constructieve verloop van ons gesprek. U bent werkelijk waar een voorbeeld voor mij! Dat U zomaar gratis en voor niets de gouden tip geeft om de aard van mijn stukjes te veranderen om op die manier eens naar waarderingsverhoging toe te werken, dat siert U. Ik was er zelf nog niet opgekomen. Wat denkt U? Meer sex? Meer botte grappen? Meer auto’s? Voetbal misschien? Ik zal mezelf wellicht wat geweld aan moeten doen, maar dat zal uiteindelijk zonder twijfel lonen. En een eigen identiteit, ach, wie maalt daar tegenwoordig nog om?
Alleen Uw opmerkingen over mijn flexibiliteit, die storen mij enigszins. Wanneer U A zegt zeg ik B, dat weet U, maar wanneer U vervolgens weer B zegt ben ik echt niet te beroerd om toch weer A te zeggen, hoor. Flexibel genoeg, zou ik zo zeggen. En daarnaast kan ik nog steeds een been in mijn nek leggen, indien nodig. Over flexibel gesproken. Dat ik daar dus op afgerekend word vind ik een beetje jammer.
Niettemin begrijp ik dat een waarderingsverhoging uitblijft, ik ben eerlijk gezegd allang blij dat het geen waarderingsverlaging is geworden, in deze tijden van economische en intellectuele tegenwind.
In het kader van het bevorderen der communicatie (eigenlijk een ’terzijde’, maar soms moet je excuses zoeken om iets toch nog on topic te maken): waarom krijgen we van Per Olov Enquist geen mooie boekbespreking?
En ja: de verontwaardiging die u meent te proeven is inderdaad aanwezig.
Daar zegt U zowat, Puck. Al tijden ligt er een halfgeschreven stukje over Per Olov te wachten. Moet ik dus nog steeds voltooien. Maar zo U weet vliegt de tijd, en het komt er telkens maar niet van. Dan stel ik mezelf gerust met de gedachte: “Ach, er is toch geen mens die die boekenstukjes leest”. Ten onrechte, zo blijkt. Speciaal voor U zal ik dus weer op zoek gaan naar Per. Binnenkort in dit theater.
mIKe, mIKe, mIKe, je bent zo makkelijk op stang te jagen, gut gut gut. Och och och. Het was nooit de bedoeling je kwaad te maken! Dat valt me wel vaker op, dat je nogal de neiging hebt emotioneel te reageren. Niet altijd de beste manier om iets voor elkaar te krijgen, mIke. Maar ja, het past wel bij je persoonlijkheidsprofiel zoals dat bij ons in het systeem staat.
Maar goed, als je denkt dat meer sex de oplossing is, dan moet je dat doen. Ik wil je niet sturen, mijn rol is, zoals je weet, alleen maar ondersteunend. Maar goed, misschien inderdaad geen slecht idee. Regelmatig hoor ik van collegae: waar heeft ie het over. En dat kan toch niet de bedoeling zijn geweest toen je je log begon.
Probeer je anders wat meer aan te sluiten bij deze collegae. In de web-pauzes bijvoorbeeld. Samen gaan eten is wel gebruikelijk hier. Je valt er, in negatieve zin, een beetje buiten. Snap je.
Als je nog vragen hebt, dan hoor ik dat graag!
Nu iemand er toch over is begonnen:
Ik lees de boekenstukjes ook hoor.
Ik wilde naar aanleding van het stukje over dissipatio h.g. dat boek gaan lezen maar de plaatselijke boekhandel met een *) kan mij daar niet aan helpen, noch de bibliotheek alhier. Heeft het boek wellicht nog een ISBN nummer meegekregen? Dat zou verder zoeken enigszins vergemakkelijken.
@Liesan: het ISBN nummer is 9028415696. Ik heb het boekje destijds zelf bij de Slegte gevonden.