Ben ik weer eens lekker aan het lezen in de Van Dale, inmiddels bij de letter g, valt mijn oog op het volgende.
grind (het ~)
1 de kleine keitjes (2-64 mm) die in grote hoeveelheden in diluviale gronden en op de bodem van rivieren worden aangetroffen => kiezel
En dan vraag ik me dus af hoe men kleine keitjes van 65 mm wel niet noemt. Om vervolgens in de gedachte te blijven hangen dat kleine keitjes van 64,0 ± 0,1 mm verder geen naam kunnen hebben. Misschien is het grind, maar zeker weten doe je dat dus nooit.
_mikzlog
De meetonzekerheid in acht genomen, hoeft men pas te twijfelen aan grind bij keitjes van een milimeter of 67, 68.
Daar is verder geen probleem mee opgelost.
De officiele DIN 4022-indeling onderscheidt keien (groter dan 63 mm.), grind (tussen 63 en 2 mm.), zand (tussen 2 en 0,063 mm.), slik (tussen 0,063 en 0,002 mm.) en tenslotte klei (de allerkleinste deeltjes).
Een klein keitje van 63 ± 0,1 mm is dus feitelijk gewoon een puberkei.
En het lot van pubers is nou eenmaal een eeuwige identiteitscrisis.
Overigens vind ik ‘kleine keitjes’ op de een of andere manier iets heel liefs hebben.
Ik wil nou niet zo ver gaan dat ik gevleid zou zijn als iemand me ‘klein keitje’ zou noemen, maar toch, het heeft iets..
Oh ja.
© shorterlink.com natuurlijk.
Dat u niet denkt dat ik maar dag en nacht de officiële DIN 4022-indeling in de vingers heb.
Een gezonde dosis wantrouwen gekoppeld aan een soms niet te negeren drang naar exactheid, deden me op onderzoek uitgaan. De resultaten waren tegenstrijdig: in mijn papieren Van Dale (editie 1992) vond ik geen specificaties, in de on-line versie wel, zoals correct door mIKe geciteerd.
Er was dus een tijd, nog niet zo heel lang geleden, dat keitjes gewoon keitjes mochten zijn, dacht ik.
En ook, dat iemand zich op een welbepaald moment, nog niet zo lang geleden, de moeite heeft getroost om heel hard over grind na te denken. Daar zijn tijd en concentratie, misschien zelfs liefdevolle toewijding, aan te wijden. Aan de exactheid ervan. En het belangrijk genoeg gevonden heeft om keitjes te beperken tot die 64 mm.
Dat vond ik op een of andere manier van een grote schoonheid. Vraag me niet dat verder uit te leggen. In sommige materies, inderdaad, is vaagheid een sterkte.
Ondertussen is de vaagheid weggenomen. Het zijn definities, niet min, niet meer. Daarmee is ook de schoonheid verdwenen. Ach, romanticus die ik ben.
Ik die grindhandelaar opgebeld, ik wil graag een pad van kleine keitjes.”
-“Een grindpad, dat kan hoor!.” zegt een dame vriendelijk als heeft ze zo weekend.
“Nee geen grind, kleine keitjes, puberkei, U weet wel die dingen die na meting van Uw grind, met in achtneming van het concept meetonzekerheid, door U als echte grindhandelaar worden afgekeurd.
Ik lees de Van Dale ziet U.
En mijn kleine keitje, wat U dan weer als afval mocht zien, noemt dat puberkei, die van 63,0 ± 0,1.”
-“Oh, de Van Dale… vroeger viel er niemand over een steen, maar tegenwoordig kunnen wij onze advertenties slechts nog met veel misschiens en waarschijnlijk zetten. Maar U mag wel langs komen en ze er tussenuit halen, bedenken wij ondertussen een prijsje, dat is wat tussen koopje en prijs wordt geclassificeerd, een soort puberprijsje zeg maar.”
maxi-grind, jumbo-grind, grind XL of XXL, met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid : grind
En is een(1) korrel grind ook grind? Als in; Mag ik van u een(1) grind? Bij hoeveel korrels is het grind?
Of doet dit niet ter zake? Vaag is het wel.
He ja, Fred, da’s een goeie. Zelfde had ik met bips. Is bips meervoud? Een bip, twee bips?
Een vage kennis schreef een brief naar Twix over deze materie. Ik meen zeker te weten dat ik dat al eens op Mikzlog had gezet maar ik vind niets in de zoekfunctie dus het zal wel niet.
In ieder geval stelde deze vage kennis de vraag aan Twix of “Twix” op 1 chocolade staafje sloeg, of op beide. Was 1 staafje dan een Twi, en de 2 samen Twix? Of waren ze beide Twix en moest je zeggen, als je twee _pakjes_ wilde, “Mag ik twee Twices van U?” Of was 1 staafje een Twix en bevat een zakje dus 2 twices?
Twix schreef terug dat ze zo geen antwoord hadden maar dat ze het in het volgend management overleg aan de orde zouden brengen en dat hij in afwachting hiervan in ieder geval de bijgevoegde doos met Twix/Twices kreeg.
Ik denk dat grind een gezelschapsdier is. 1 grind kan niet bestaan. Een grind bestaat bij gratie van ander grind. Samen staat het sterk.
Ik zeg, als zo’n keitje in mijn handpalm ligt en ik denk, gut, hij ligt daar wel erg alleenzaam, zo zonder broertjes, zusjes, vriendjes danwel algemeen gelijkgestemde keitjes — dan is het grind.
Alles groter dan dat is een steen.
Zodra de hoogte van het keitje ettelijke meters gaat bedragen, is het een rots.
U mag vanzelfsprekend zelf beslissen waar, precies, die exacte grenzen liggen.
@Willem: en als één zo’n grind nou gewoon in zelfverkozen kluizenaarsschap leeft..?
U kunt nu wel zeggen dat hij er alleenzaam uitziet, maar voelt ie dat zelf ook zo?
Wat is precies een gruzelement, nu we het er toch over hebben? Als een rotsblok helemaal aan gruzelementen wordt geslagen dan is het grind. Ik ben aan het verhuizen dus mijn boeken zijn al ingepakt dus ik kan effe niet bij mijn Van Dale maar ik was benieuwd hoe groot een gruzelement officieel is.
Mijnheer Lijstje, dat is een interessant vraagstuk.
Volgens algemene natuurkundige richtlijnen zou men mogen aannemen dat de inhoud van een gruzelement groter is dan 0, en kleiner dan die van het oorspronkelijke gesteente.
Echter. Van Dale lijkt van geen gruzelementen te weten (getuige shorterlink.com ). Waaruit men dan voorzichtig kan concluderen dat de inhoud van een gruzelement ofwel gelijk aan of kleiner dan 0 is, ofwel onmeetbaar groot.
Inderdaad, Van Dale kent zelfs het enkelvoud niet! Volgens mij is een gruzelement hetzelfde als een scherf. De opvatting van Puck over de waarde van een vermelding in Van Dale deel ik dan ook niet.
Ik had net de TV aan staan en keek naar Tien voor Taal en daarin zeiden ze dat het zowel AAN gruzelementen alswel IN gruzelementen kan zijn.
In het Engels is het trouwens ‘smithereens’. In het Duits: Scherben, Splitter.
“daar ligt me de schotel aan gruzelementen” =
“da ist mir die Schüssel in Scherben, in die Brüche gegangen”
Dat woordje ‘me’ vind ik cool.
“Gruzelement” en “Scherf” vallen volgens mij onder de noemer meta- of sub-object. Dit wordt ook ondersteund door de definitie “groter dan 0, kleiner dan het origineel.”
man man mik wat een twijfelaar ben jij toch,als vandaele zegt dat keitjes van +- 64 mm ,grind genoemd worden,dan moet je dat voetstoots aannemen!de rest dat zijn inderdaad stenen!
of dacht je nu echt dat de maanstenen op de maan gevonden zijn?
hele kolonies van bejaarden moet je niet gaan wijsmaken ,dat ze daar vandaan komen!
nee, nee die zijn gevonden in mijn achtertuin!
waarmee ik wil aantonen dat je niet aan alles moet gaan twijfelen!
trouwens zijn de amerikanen nu echt aan het rondtoeren op mars?
of vertellen ze ons nu ook sprookjes ,zoals mister bush dat zo goed kon toen hij het had over mass destruction weapons!?
zijn steentjes van +- 64 mm doorsnede nu grind?ik weet het verdorie nu ook niet meer!
maar wat ik wel zeker weet:dat de liefde echt bestaat!
met deze leuke gedachte sluit ik dit boeltje hier af!
ik kom nog wel eens terug om op je bedenkingen te antwoorden!
Wat ik me laatst – even off topic – bedacht: dat het hier zo fijn is. Zo vertrouwd, zo gezellig. Leuk gezelschap, goede onderwerpen. Humor, ernst.
Mensen die nadenken, en die gedachten ook kunnen vormgeven in goedlopende en begrijpelijke zinnen.
En dan ook nog niet teveel mensen. Een klein clubje, een goed clubje.
Dat ik mezelf beslist geen genoegen zou doen je ooit nog te linken, daar die aangename sfeer dan best eens verstoord kon worden.
Dat dacht ik dus. Laatst.
Dat dacht ik vanochtend dus ook, Puck. Toen ik me, na een weekendje off-topic te zijn geweest, bedolven voelde onder de lawine van reacties.
ja goed he
Bedolven als in ‘onder een warme deken’, bedoel ik dan, natuurlijk.
Of… een soort ‘zachte steniging’ wellicht mIKe? Mwoahahaha!