Na een leven lang gapen vredig ingeslapen. Dat vond hij een passend grafschrift. En dus zette hij zich voor de spiegel en opende de mond, vertrouwend op de aanstekelijkheid van de geeuw. Even later voegde hij de daad bij het woord.

Toen ze hem vonden maakten ze hem wakker. Zijn verkrampte kaken konden niets uitleggen. En dat was misschien maar goed ook.