Toen de lefgozer om een bosje gele lafbekjes vroeg, was de bloemist ervan overtuigd dat hij in het ootje werd genomen.

“Mijnheer, mijn ootje is mij heilig, daar dient U verre van te blijven.”
“Alle respect voor Uw ootje. Ik zoek slechts lafbekjes. Gele.”
“Werkelijk? Daar heb ik eerlijk gezegd nog nooit van gehoord.”
“Eilaas. Doet U mij dan maar een bosje blauwe, als het U belieft.”

En zo geschiedde. De lefgozer rekende af, en liet de bloemist voor wat hij was. Veel meer dan dat maakte hij niet mee, die dag.

  1. Ronald zegt op 22 december 2005:

    Mijn oom, bloemist (ooit), verkocht wel eens aanmereetsia’s.

  2. Wil zegt op 22 december 2005:

    Met de woorden ‘ootje’, ‘in’ en ‘nemen’ is veel ‘vuigs’ te bedenken.

    Ter vermaeck laat ik dat vele nog wat als het ongekende.

  3. KatYo zegt op 23 december 2005:

    Ach, er gebeurde in ieder geval wel wat die dag.

  4. Dr.D zegt op 28 december 2005:

    Wat er verder met Narcissus gebeurde is bekend…

  5. wiro zegt op 30 december 2005:

    Andre van Duin?

Voeg een reactie toe

N.B. Het e-mailadres wordt nooit gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *