Over ‘living dangerously’ gesproken, sinds enige tijd neem ik wel eens een luisterboek tot mij. Laatst beĆ«indigde ik The dream of reason van Anthony Gottlieb. Achttien uur luistergenot. U, die misschien dacht dat er geen gevaarlijke boeken bestaan, moet ik nu dan toch definitief uit de droom helpen.

Deze ogenschijnlijk oerdegelijke en daarom weinig spannende geschiedenis van de filosofie is namelijk levensgevaarlijk. Vooral wanneer beluisterd in de auto. Zo reed ik wekenlang iedere ochtend in alle vroegte naar mijn geldschieter, terwijl een onberispelijk Engels sprekende stem mijn trommelvliezen beroerde.

Probeert U maar eens in te voegen als Uw hoofd wordt volgepompt met Parmenides. Een aanradertje, Mijnheer! Let U op mijn woorden, de eerste mens die door een boek op deze manier het loodje legt laat niet lang meer op zich wachten.

  1. ijsbrand zegt op 3 januari 2006:

    De Britse dichter Philip Larkin verongelukte bijna, doordat de tranen hem in de ogen schoten, toen op de autoradio Wordsworth’s Ode: Intimations of Immortality werd voorgedragen.
    [ http://www.artofeurope.com/wordsworth/wor3.htm ]

    Ach, als u dan toch moet gaan, zijn er wel lulliger famous last words geweest.

  2. Sas zegt op 3 januari 2006:

    Geweldig! Ik ben net bezig met een lijntje trekken van Parmenides naar Anselmus. Ook fijn :)

  3. maarten zegt op 4 januari 2006:

    Daarom luister ik bij voorkeur audioboeken voor het slapen gaan. Dan kan ik hooguit uit bed vallen, maar dat overleef ik meestal wel.

Voeg een reactie toe

N.B. Het e-mailadres wordt nooit gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *