Mijn ivoren lach is overtuigender dan het goud in morgenstonds mond. Het is kwart over zes als ik de deur achter me dichttrek, en mijn oren zich vullen met het gekwinkeleer van tientallen gevleugelden. Omzichtig plaats ik mijn voeten naast twee traag kruipende slakken, mijzelf hoedend voor huisvredebreuk, en wandel het pittoreske steegje uit waar ooit de Romantiek geboren moet zijn. Tevergeefs onderdruk ik een sprongetje in de lucht van blijdschap.
Bijna dagelijks maak ik een uitstapje naar de realiteit, maar nooit zonder terug te keren. Daar waar aan dromen wordt getimmerd en geschaafd is het duizendmaal beter toeven dan elders. Zeker als er schot in de zaak zit. Mocht iemand mij vragen hoe ik het maak, ik zou zeggen: “Goed.”
Beste Heer,
Hoe maakt U het, op deze schone dag?
Dat is mooi !
“Tevergeefs onderdruk ik een sprongetje in de lucht van blijdschap.”
Dit is niet helemaal duidelijk. Maakte je nou een sprongetje of niet? Dan heb je het dus niet onderdrukt, hooguit tevergeefs *geprobeerd* te onderdrukken.
Maakte je geen sprongetje, dan heb je het onderdrukt, maar wat was er dan tevergeefs aan?
@henk: Er staat waarschijnlijk dat het sprongetje succesvol onderdrukt is, maar dat het beoogde effect (wat dat ook moge zijn) niet optrad. Denk ik… Kweenie… Toch denk ik dat mIKe dat bedoelt wat je als eerste optie geeft, maar dat weet ik niet zeker…
@mIKe: wat een fijn stukje!! Na een pechdag ben ik weer helemaal blij!!
Het is goed dat het U goed gaat.
Overigens is het tevergeefs onderdrukte sprongetje mij geheel duidelijk, dit moet een dag geweest zijn van mantelpak, pumps en voorzichtigheid met betrekking tot de enkels.
De ingehouden sprong wist niet te voorkomen dat U alsnog een aantal malen welhaast zwikte.
Beeldend.
Een streling voor het geestesoog zeg ik U.
Niet het zwikken natuurlijk, hoewel dit een zeer vertederend extra is, maar met name U weergegeven charme.
Waarom in godsnaam zo’n sprongetje onderdrukken?
Weet U, het feit dat U het zinnetje met het sprongetje eruitpikt doet mij groot plezier. Ergens is dit heel kenmerkend. Voor mij, die soms stilstaat bij de drang tot huppelen. En voor U, die zo goed leest wat ik wil schrijven.
Dat het sprongetje daadwerkelijk plaatsvond moge overigens duidelijk zijn.