Des nachts pleegt een gedachte haarscherp dan wel zo wollig als een nooit geschoren schaapje te zijn. Laatstgenoemde variant overkomt mij geregeld in de schemerzone tussen slapen en waken.
Zo peinsde ik vannacht over het verschil tussen random en shuffle. U zult het met mij eens zijn dat statistische problemen al snel aanleiding geven tot fatale missers, zeker wanneer men wollig denkt. Dat is verder even van geen belang.
Welnu, sinds kort ben ik in het rijke bezit van een apparaat dat mp3’s kan afspelen. Daarnaast, sinds langer, van een normale CD-speler. Het eerste apparaat kent de functie random om nummers willekeurig af te spelen. Het tweede shuffle.
Het verschil is U wellicht al lang duidelijk. Random afspelen houdt in dat de kans dat op zeker moment een gegeven nummer wordt gespeeld evengroot is als 1 gedeeld door het totaal aantal nummers. Hetgeen betekent dat er een zekere, hoewel kleine kans is dat eenzelfde nummer tweemaal achtereen wordt gekozen. Shuffle kiest slechts uit de niet eerder gekozen nummers, zoals het ook eigenlijk hoort natuurlijk.
Grappig nu is het moment dat de random speler nog maar één nummer niet gespeeld heeft. We noemen dit nummer de speld in de hooiberg. De kans is namelijk veel groter dat het volgende te spelen nummer reeds tevoren een keertje gekozen is dan dat de speld in de hooiberg wordt gevonden. De speld in de hooiberg kan frustrerend lang verborgen blijven.
De shuffle methode vindt de speld in de hooiberg echter altijd, en wel direkt.
Mocht U derhalve ooit iets zoeken, Uw sleutels, Uw sokken of de Ware Liefde, dan hoop ik voor U dat U voorzien bent van een shuffle functie, inplaats van een random knop.
Dat ikzelf voorzien ben van de random-functie daar kan ik nog wel mee leven. Veel leuker zou het zijn als ik als enige erachter zou komen dat de lotto en de roulettetafel volgens de shuffle-methode zouden werken… :-)
Volgens mij is de random functie ook stiekum een shuffle, want volgens mij kiest deze functie in een sessie nooit twee keer dezelfde. Maar dat weet ik niet zeker.
Het zijn fantastische functies. Ik gebruik ze altijd als ik opera’s luister. Of de Mattheus Passion: het blijft geinig als de wederopstanding voor de kruisiging plaatsvindt.
Dus mocht ik ten tweede male de ‘ware liefde’ in dezelfde vrouw zien mocht de echte me eeuwig vreemd kunnen blijven?
Mijn mp3-speler kiest in 1 sessie af en toe wel hetzelfde nummer, Mijnheer Lijstje. Na de kruisiging doet hij deze zonder genade nog eens dunnetjes over, als hij daar zin in heeft.
Ziet U de Ware Liefde reeds in een vrouw dan hoeft U toch ook niet meer te zoeken, mijn waarde heer Actiereactie? De speld is dan immers gevonden, en wat U verder op de hooiberg wilt doen hoeft niet noodzakelijk iets met zoeken te maken te hebben. Of de Ware Liefde in beginsel illusoir is, dat is natuurlijk een heel ander verhaal.
Overigens zijn de meeste mensen er volgens mij intuïtief van overtuigd dat een roulettetafel shuffelt, hoewel die inderdaad zo random is als mijn mp3-speler.
Mijn fietssleutel, die ik onlangs kwijt was en radeloos begon te zoeken, maar waar? Bleek op mijn zadel te liggen. Een vriend gaf mij verlegen grijnzend die begeerde sleutel, hij zag hem.
Moge u ook gezegend zijn met de “program” knop. Vooraf welliswaar iets meer arbeid, maar vooral prettig om te weten men daarna alles kan vergeten, behalve dan het feit dat alles vlekkeloos en naar wens zal verlopen.
Ik geef toe dat deze optie functie de geneugtelijke verrasingen van het leven iets wegnemen, maar met een flinke dosis vergetelheid kan dit toch zeker wel gecompenseerd worden.
Daar, mijn waarde heer Mike, heeft u dan toch een groot gelijk bij de schone oren te pakken.
Doppler effect, shuffle knoppen: het wordt me allemaal wel wat te veel. mIKe, ik heb uit betrouwbare bronnen vernomen dat je een konijn hebt. Kun je daar bv niet iets over schrijven?
2801? Waar is dat?