Stelt U zich een volleyballer voor die vol vertrouwen op de fiets een ruime tien kilometer wegtrapt op weg naar alweer een competitiewedstrijd. Onbevreesd want zijn team staat toch ongedeeld aan kop in het klassement. Eenmaal aangekomen, ontmoet hij z’n teamgenoten in de kleedkamer. Beetje lachen, beetje dollen, veel bravoure.
Met 3-0 worden ze afgedroogd.
Hoe anders is de sfeer in de kleedkamer nadien. Nooit tevoren werd de gebezigde taal zo rijkelijk met het woord kut doorspekt.
Zelfs ik maakte me er schuldig aan.
En dan nog moeten terugfietsen, natuurlijk.
Heet jullie trainer soms Dick Advocaat… ;-)
Dubbel pech: volleyballer zijn èn verliezen. Gelukkig heb je meer verstand van webloggen.
Een straftraining moet je verdienen :-)
mIKe, troost je met de gedachte dat verliezen met volleybal altijd nog beter is dan winnen met korfbal.
Ik mag toch hopen dat ik mij het dédain voor de nobele volleybalsport in één der bovenstaande reacties slechts inbeeldde.
En wat die straftraining betreft, ik loop nu al twee dagen onrustig rond met dat vooruitzicht. Hedenavond mag ik het genoegen smaken. Moritori te salutant.
Inderdaad, geheel uw fantasie.
Alsjeblieft mIKe, schrijf even een regeltje zodat we weten dat alles in orde is.
Kun je niet iets minder gevaarlijks gaan doen. Dammen, of schaken, dat soort dingen. Dit is zenuwslopend.
Zeg Mike, het is helemaal uit hoor, je eigen sterven aankondigen en je er dan ook aan houden.
Aan de andere kant, moritori te salutant is geen moritUri te salutant.
U bent helemaal niet gaan sterven.
Maar wat u dan wèl bent gaan doen…
;-) Had U me toch bijna op de kast gejaagd, Michelle.
Mijnheer Lijstje, Puck, mocht U zich zorgen hebben gemaakt dan spijt mij dat zeer, ofschoon ik het ook waardeer. Ik besef nu dat de combinatie van mijn laatste opmerking en een korte afwezigheid tot heel verkeerde conclusies kan leiden.
Het goede nieuws is dat ik nog leef. Mocht U zich in de toekomst ooit nog zorgen om mij maken, bedenk dan dat ik niet iemand ben die in zeven sloten tegelijk loopt. Zes is het maximum.
Oef, gelukkig mIKe, je bent er nog. Puck vroeg zich af wat je was gaan doen. Ik zag je in gedachten al strafregels schrijven, opgelegd door de trainer:
1000x
“Volleybal is wel een stoere sport en ik mag geen lelijke woorden zeggen of schrijven, zoals ‘kut’.”
De beelden die mij bij zijn gebleven van volleybal:
-zaterdagochtend;
-trainster met rood hoofd en totaal gespeend van enige relativering;
-hoe krijg ik mijn vriendin zo ver dat ze hier mee stopt.