Wat ik vannacht gedaan heb?
Ik heb me enigszins verbaasd over mijn koelbloedigheid.
Laat mij U vertellen. Door omstandigheden bevond ik mij gisterenavond in Den Haag. De thuisreis werd in het holst van de nacht aanvaard, en ik mocht voor drie passagiers chaufferen. Het was relatief stil op de snelweg, en de auto zette spontaan de vaart erin. Vielen er verder al stiltes in het keuvelen van het gezelschap, dan werden ze opgevangen door de radio die subtiel om aandacht vroeg. Met half hoofd volgde ik het gesprek, verder concentreerde ik me op de weg.
Dan, uit het niets, een enorme klap, gevolgd door het geluid van stukvallend glas. Gegil van schrik. De volledige achterruit geïmplodeerd.
Zonder enig spoor van paniek klik ik de alarmlichten aan, rij de auto netjes naar de vluchtstrook, stel mijn reisgenoten voor zover mogelijk gerust, en zorg dat de grootste stukken glas van de achterbank verwijderd worden. Verdacht op het onverwachte, wie had het daar laatst ook maar weer over? Vervolgens breng ik mijn passagiers alsnog met frisse wind naar huis, mezelf ondertussen hardop afvragend of ik even rustig was gebleven als ons dit met de voor- inplaats van de achterruit was overkomen. Glimlachend hoor ik iemand vanaf de achterbank zeggen dat hij ook in dat geval alle vertrouwen in mij had gehad.
Eenmaal thuisgekomen plak ik de achterzijde van de wagen zo goed en zo kwaad af met tape en plastic, vind uiteindelijk mijn bed en slaap zacht.
Nu ja, dat heb ik dus gedaan vannacht. Verder niet zoveel spannends.
Jemig, wat is dat? Imploderen autoruiten soms zo maar? Staat er spanning op? Hoe kan dat allemaal? Of was er een dode vogel uit de lucht op de achterruit gevallen? Of een baksteen van een viaduct? Wat een verhaal! Je moet gewoon altijd je sleutels in je knuisten vasthouden, niet alleen als er tuig voorbij loopt.
Je hebt ook wel steeds pech met je auto, dan een ongeluk, dan imploderende ruiten.
Imploderende achterruit..? Staat zoiets in de polis van een verzekeringsmaatschappij? Uberhaupt?
Wellicht het gevolg van onbewuste, onderdrukte agressie met zuigend effect..?
Binnen heet door de achterruitverwarming op hoge stand en buitenkant van de ruit ijzig koud?
Zou het kunnen?
Blij dat U koelbloedig is gebleken.
Ik gok op de theorie van Orfelio daar die van Puck toch een beetje mank loopt, tenzij U het voor mogelijk houdt dat Uw medepassagiers een hogere onderdrukte agressie kennen dan Uzelve.
Zelf bedacht ik me nog twee andere varianten als mogelijke oorzaak. Een meteorietstukje dat wonder boven wonder de dampkring doorkruiste met als doel wijlen de achterruit. Of mijn rechtervoet die de auto per ongeluk door de geluidsbarriere deed gaan, en als zodanig voor onverwachte effecten zorgde. Doch dit laatste lijkt me sterk daar ik, zeker met passagiers, niet de neiging heb te stunten.
Gezegd moet worden dat de achterruitverwarming inderdaad aanstond. Wonderlijk dat U dat opperde, Orfelio. In de ravage knisperde het zelfs nog van de spanning. Nog steeds kan ik echter bijna niet geloven dat zo’n dikke ruit hierdoor kan springen.
Volgens mij heeft er iemand keihard tegen je achterruit gespuugd. Ik heb zelf gemerkt dat dat hard aan kan komen.
Of zaten jullie met zijn allen te zingen in de auto? Na een aantal wijntjes kan dat gevaarlijk zijn.
Alle verklaringen op een stokje, het zóu niet moeten kunnen. Dat blijf ik het gekste vinden.
Heb ik ook een keer gehad in Roemenië. Mijn verklaring was toen ook, dat de achterruit binnen te warm was geworden t.o.v. de buitenkant. Het was een ijskoude vroege ochtend met sneeuw, binnen was de boel stevig opgestookt, terwijl het buiten vroor en er sneeuw op de buitenkant viel.
Dus bij achterruiten met opgeplakte verwarmingssysteem: alleen aan laten staan zolang er condens te zien is, dan uitzetten. Hoewel dat met 4 of 5 mensen in de auto wel moeilijk wordt. Dan krijg je toch al snel weer beslagen ruiten.