Ik heb wel eens gehoord dat het niet netjes is om een eerste zin met ‘ik’ te beginnen. Zulks doe ik dan ook vrijwel nooit, al is het alleen maar omdat ik een nette jongen ben. Nu las ik onlangs ergens dat het gebruik van de eerste persoon enkelvoud in een schrijven überhaupt niet meer van deze tijd is. De ik-vorm duidt op ijdelheid. En mogelijk zelfs op een gebrek aan respect voor de lezer.
Over mijn ijdelheid wil ik verder geen uitspraken doen, maar dat ik U hoog acht, daar bestaat geen twijfel over.
Toch knaagt zoiets, en daarom wilde ik mijn respect voor U eens wat meer in getal vangen. In een poging de waarheid bloot te leggen, zogezegd. En dus ben ik al mijn stukjes nagelopen op zoek naar de lettercombinatie ‘ik’, of eigenlijk ‘ ik ‘ (door spaties omgeven). Ik heb geturfd, en wat blijkt? Maar liefst negenhonderd tweeënnegentig keer heb ik ‘ ik ‘ gezegd, het afgelopen anderhalf jaar. Beschamend vaak.
U komt er eigenlijk maar bekaaid af met vijfhonderd achtenzestig keer ‘ U ‘.
Hoe graag ik ook zou willen, echt goed te praten valt dit natuurlijk niet, alhoewel een ik/U verhouding van 1,7 in vergelijking met andere egotrippers nog alleszins acceptabel lijkt. Het is te hopen dat U mij net zo graag ‘ik’ zie zeggen, als dat ik U dat zie doen. Want in tegenstelling tot wat de statistieken U willen doen geloven, ben ik wel degelijk geïnteresseerd in U.
En dan heb ik het nog niet eens over het wij-gevoel.
_mikzlog
IK vind het geen probleem hoor, en je mag ‘jij’ tegen me zeggen…
mIKe! Je naait ons waar we bij staan. Wat dacht je van al jouw commentaren op ons, die je steevast met mIKe ondertekent??????
“De ik-vorm duidt op ijdelheid. En mogelijk zelfs op een gebrek aan respect voor de lezer”
Ja en tweede/derde persoon enkelvoud wijst op persoonlijkheidsstoornissen of dat men zijn leven niet op zichzelf wenst te betrekken. Zo ken ‘ik’ er nog wel een paar
Ik zie U graag ‘ik’ zeggen ongeacht of u mij dat graag ziet doen.
Ik doe lekker wat ik wil.
Wel ben ik blij dat in de literatuur de ego-literatuur wat terrein verliest.
Wij ikken er op los.
Had U niet eerder ook al zo’n statistisch onderzoek gepleegd? Of ben ik nu in de war met een ander log?
Ik heb ooit wel eens wat geroepen over mijn update-frequentie. Een heel ander onderwerp weliswaar, maar misschien is dat wat U bedoelt, Willem?
mikz.net
En Mijnheer Lijstje, U zou ik niet durven naaien. Mijn naam komt niet voort uit een gebrek aan respect jegens U, maar is, zo U zelf weet, historisch zo gegroeid.
Verder doet het deugd uit Uw mond te mogen horen dat de derde persoon enkelvoud op persoonlijkheidsstoornissen zou kunnen duiden, Liesan.
wij
dat is ik + jij
of ik + jij + hij (of zij zo u dat wenst)
ik + jullie ook
nooit ik + ik
zelfs bij schizofrenie is die andere ik niet ik maar hij of zij of jullie
ik is nog het minst verwarrend als het over mezelf gaat denk ik
of dacht iemand anders dat ?
mIKe je maakt de verwarring compleet en er is geen spiegel in de buurt :-s
Ik word altijd warm vanbinnen wanneer de andere ‘ik’ een beetje lijkt samen te vallen met de eigen ‘ik’. Dat sterkt, bij verschil zet het aan tot denken en soms troost het ook, al zullen sommigen dit wel uiterst kinderlijk van me vinden.
Voor Uw ‘ik’ kom ik hier.
SEARCH RESULTS 1 – 10 of 31 total results in 0.014 seconds for ik
Zo bescheiden, ik..
Ik denk dus ik ben denk ik dan. Maar geldt dat voor jou ook, vraag ik mij af. Dus ben jij óók als jij denkt?
@dimitri
en wie ben je dan ?
of wie mag je dan wel zijn ?