Hoe kan introspectie – het bedenken van wat je denkt – nou ooit tot verkeerde conclusies leiden? Kan ik het mis hebben over wat er in mijn eigen hoofd omgaat? Ik denk het wel. Verwarrend is echter het beeld dat het woord introspectie oproept. Alsof ik van buiten naar binnen kijk, in mezelf, en zodoende twee keer besta. Dat kan natuurlijk niet. Vandaar dat het woord zelfreflectie, hoewel synoniem, te prefereren is boven introspectie. In werkelijkheid spiegel ik mij immers in de woorden die ik denk, zeg of schrijf. Bij voorbaat beslagen door mijn eigen hete adem.
_mikzlog
Ik kan mezelf zeker voor de gek houden met mijn eigen gedachten..
En is twee keer bestaan wellicht het verschil tussen je bewuste en onderbewuste?
Wat u zegt is waar, mist u uitgaat van een gehele persoonlijkheid.
En misschien – zonder u allerlei enge psychische ziektes als schizofrenie aan te willen praten – is de menselijke persoonlijkheid wel veel gefragmenteerder dan we zouden willen.
En in zo’n geval zijn er meer mogelijkheden tot introspectie
Au. Wat een typfout: mist moet mits zijn.
Heer mIKe, ik geef U half gelijk.
Ik bent het met U eens als U zegt dat er geen twee kopieen van dezelfde persoon gelijktijdig in een hoofd kunnen bestaan. Toch bestudeert, bij introspectie, de ene gedachte de andere. Een ervan moet wel virtueel zijn.
Wat men dan ook bestudeert bij introspectie is niet de gedachte zelf, maar de herinnering eraan.
Ik moest denken aan het “collectief onbewuste”, daar ben ik momenteel door gegrepen.
Jung zegt:
de diepere lagen van de ziel verliezen bij het dieper en donkerder worden de individuele bijzonderheid en worden steeds collectiever, om in de stoffelijkheid van het lichaam algemeen te worden en vrijwel tegelijkertijd te verdwijnen. Het is het gebied waaruit sprookjes, dromen, mythen en grote religieuze motieven voortkomen, die overal en altijd weer, ook zonder enige historische overlering opnieuw ontstaan. Men kan het onbewuste vergelijken met de zee, het stuurt regelmatige golven met een bijna regelmaat ons bewustzijn binnen. Het bewustzijn lijkt op een kust met een baai, die een opening vormt naar de zee van het onbewuste, maar ervan gescheiden is door een landtong. Het geweld van de zee kan bijstorm de kust vernietigen.
Het collectieve onbewuste is een hypothese van jung en verwijst naar de schatkamer van de psychische erfenis van de gehele mensheid. Het bevat het overgeerfde deel van de psyche.
Het collectieve onbewuste is de basisstructuur van de ziel, een structuur die alle mensen gemeen hebben.
…..
@Mijnheer Lijstje: Dat doet mij weer denken aan een eerdere discussie waar we het hadden over het idee dat ideeën ‘zomaar’ in de lucht hangen. Ook daar werd naar Jung gerefereerd. Het pleziert mij overigens te horen dat U gegrepen bent door een idee, het is een aangename staat van zijn.
mIKe, ik heb die oude discussie nog eens nagelezen. Je doet er een belofte in, ga je die nog eens inlossen? Interessant dat Jung ook daar al genoemd wordt.
Ik zou niet willen zeggen dat mijn staat van zijn aangenaam is momenteel. Maar gegrepen ben ik wel.
@Mijnheer Lijstje: De belofte was ik niet vergeten, en eens los ik ‘m in. Misschien wel eerder dan U denkt. Het is vooral de tijd die mij parten speelt. Of eigenlijk het ontbreken daarvan.
Maar ik hou U op de hoogte.
mIKe daar zou je ook iets moois over kunnen schrijven misschien, over het ontbreken van de tijd.
hmm, ontbreken van tijd lijkt mij iets dat je op (veel) verschillende manieren kunt interpreteren :
– tijd(rekening) : referentiepunten op een lijn (BC/AC – tiens, dat is bijna zoals elektriek AC/DC ; AM/PM ; zoveel jaar na mijn geboorte ;…)
– voor de hand liggend : ik heb geen tijd, het ontbreekt mij aan tijd (objectief, ik kan fysiek een aantal dingen niet rond krijgen en subjectief, ik heb geen zin om iets nu te doen, dus ik verstop mij achter de tijd)
– hoe zit dat met Dhr Einstein ? Als de tijd trager gaat als ik quasi met de lichtsnelheid aan het reizen ben, ontbreekt het mij dan aan de tijd die anderen aan het beleven zijn, of heb ik dan net meer tijd om vanalle te doen ?
– many more…
ps : heer mik(e) en andere habitué’s alhier, excuus dat ik me vanmorgen zomaar in enkele lopende discussies meng, out of the blue. Via ons aller Google (op ‘serendipiteit’) hier terechtgekomen en enkele boeiende dingen gelezen ; en het toetsenbord kruipt dan waar het bloed niet gaan kan…
@Bjorn: U bent welkom.
Introspectie. Een reis door de wereld van het onderbewuste . De wereld waar dromen geboren worden. De taal van de zielswereld. Evaringen, gedachten gevoelens krijgen vorm en gaan een dialoog met ons bewustzijn aan. Wat wil ons die droom vertellen waaruit we waker worden. We moeten deze vlug opschrijven voor hij weer vervaagt.