Vandaag ben ik zo vrolijk dat ik nauwelijks in staat ben iets zinnigs te schrijven. Maak van dat nauwelijks trouwens maar niet. Diepzinnig en vrolijk, dat bijt elkaar natuurlijk. De avond van gisteren is daarop een memorabele uitzondering, en tevens de oorzaak van de gebakken peren die ik U nu offreer.
Desalniettemin voorvoel ik een eruptie van hersensplijtend proza, misschien juist wel aangewakkerd door die glimlach, hetgeen het vermoeden doet rijzen dat denken uiteindelijk toch niet zonder vrolijkheid kan.
Vrolijk is goed :)
Zeker! Overigens, toen ik in alle impulsiviteit bovenstaand stukje eruit knalde was ik mij niet bewust van de ogenschijnlijke kromheid van de tweede zin. Ik moest ‘m zojuist zelf drie keer overlezen.
Beter zwijge ik verder vandaag. Vrolijk zijn is genoeg :-)
Je bent verliefd.
Joepie! Volgens mij bent u ergens doorheen! Die wetenschap, al die theorie… Kom nu maar op met die vrolijke praktijk. Het is niet voor niets lente :)
Ach, wat omhoog gaat,
komt ook weer naar beneden…
Je titel is goed. Zinnig is niet noodzakelijk diepzinnig.
“Desalniettemin”
DESALNIETTEMIN?!
Gut.
Laat dat proza maar zitten.
Eerst woordjes leren.
Vasthouden dit! -en weer loslaten, natuurlijk, ook, maar vooral: vasthouden!
“Wat een vrouw niet kan doen”
Vrij naar De Dijk… ;-)
Gebakken peren hebben zelden iets met vrolijkheid van doen. Vandaar dat ik niet geloof dat u zulke peren schrijft en wij over dat soort lezen.
Iets anders is dat ik begin te denken dat u een lach wel eens denkt te moeten verantwoorden. Hou daar mee op, wil je.
Ik ben er erg voor dat mensen variƫren met gebakken peren.
De vruchten van het werk moet je sowieso niet verwarmen, peren of niet.
U loopt op klaarlichte dag met een lantaarn op de markt?