Sinds ik mezelf bijna twee jaar geleden het raam uit flikkerde – de televisie liet ik netjes staan – bleef ik van veel onzin verstoken. Alsof ik uit een ei kroop, zo voelde het. De vele honderden uren die mij hierdoor ten deel vielen heb ik wel besteed. Zo las ik nog eens een boekje, of wandelde ik de avond rond. Soms ook zocht ik een vriend op, en had ik een heus gesprek.
Het heeft echter tot afgelopen vrijdag moeten duren voor ik oog in oog stond met de man die U allen kent, of toch zou moeten kennen: Mijnheer Lijstje. Zó onnavolgbaar is hij. Ik schudde hem de hand, en alles was goed. Meteen weer.
Zijn verontschuldigend gemurmel over de rommel in zijn woonst wuifde ik weg. Ik voelde me er thuis, en daarnaast deed het niet ter zake. Hij was er immers, mét mij. “Ooit, Mijnheer Lijstje, bestond het internet uit niet veel meer dan U en ik.” Hij keek glimlachend voor zich uit. “Ja, dat waren nog eens tijden.”
Of hij zich nog weleens op de digitale snelweg begeeft, vraagt U zich af? Wat volgt mag een antwoord heten. Mijnheer Lijstje troonde mij mee naar zijn werkkamer, en wat ik daar zag sloeg mij met stomheid. Op zijn bureau stond by far de grootste monitor die ik ooit heb gezien. Mijnheer Lijstje zette zich achter het enorme gevaarte, stak een sigaartje (met filter) op, opende een van de vele vensters en blikte de wereld in.
Zijn vanzelfsprekende manier van doen boezemde mij ontzag in. Bijna achteloos liet hij mij zien waar hij zoal mee bezig was. Bijna achteloos ook wist hij dit alles weer te relativeren: “Weet je wat nou de pest is, Mike?” Ik keek hem vragend aan.
“Die verdomde back-knop!”
Mijnheer Lijstje toonde mij het euvel. Om een pagina terug te bladeren dient de muiscursor naar de linkerbovenkant van het browservenster bewogen te worden, alwaar zich de back-knop bevindt. Op het scherm van Mijnheer Lijstje komt dat neer op het overbruggen van een kleine meter. Dat kostte hem zowat een halve minuut!
Zijn gezicht bleef – anders dan het mijne – keurig in de plooi. Pas toen ik hem herinnerde aan een discussie van ruim vijf jaar geleden, waarin ik hem de voordelen van lynx uit de doeken deed (geen muis nodig!), proestte hij het uit. Mijnheer Lijstje is nog altijd Mijnheer Lijstje, zo bleek, en dat deed mij ontzettend veel deugd.
Ziet U, er zijn zoveel Belangrijke Zaken waar een mens zich mee bezig kan houden, dat ik de gekte om mij heen niet begrijp. De wereld kent toch zeker méér kleuren dan oranje? Al had ik een televisie, dan nog keek ik geen voetbal.
mIKe, oh mIke,
Mijn wangen verschieten van kleur: een hele blogpost over mij. Ik geniet er maar van.
Het genoegen om u weer te zien, was geheel wederzijds. En ik kan verklappen dat mIKe, naast dattie een wijnliefhebber is (las ik enkele berichten geleden) ook zijn weg wel weet met blikjes Grolsch.
Ja leuk zo’n 24 inch scherm, echt heel mooi.
Maar wat bleek mij: het DOS-boxje waarin Lynx zich opent, dat blijft potdomme gewoon een miezerige 651px breed bij 330 px hoog. Kijk dat zeggen ze er in de winkel dus niet bij.
Maar het heeft ook wel weer wat: 24 inch of niet, Lynx is gewoon Lynx, onverstoorbaar.
Lynx zegt tegen mij: “Kijk, mijnheer Lijstje, ik ben geen Internet Explorer 7, of misschien 8 beta, ik ben geen FireFox 3, geen Opera. Ik kan geeneens plaatjes weergeven, ik ben maar een tekstbrowsertje, bijna niemand weet nog dat ik besta en ik kan mij niet groter maken dan ik ben. Je meent dan wel dat je zo’n groot scherm moet kopen, maar ik ben wie ik ben, en hier zul je het mee moeten doen.”
Ik hou van Lynx. En ook van mIKe.
(Je kan ook op backspace drukken in moderne browsers).
He psst, Mike! Gisteren, ‘Nederland-Italië: 3-0’
(Ik geef het maar aan u door voor het geval dat dat hele voetbalfestijn u heimelijk toch meer interesseert dan u wil doen voorkomen.
Graag gedaan)
Och werkte de backspace maar in mijn browser. Ik moet helemaal naar de browser back-knop en die zit helemaal Lynx-boven.
Ik gebruik TV louter nog om af en toe voetbal te kijken. En om films op te projecteren. De rest gaat aan mij voorbij. Gelukkig zijn er altijd mensen die mij toefluisteren wat er de vorige avond op TV was zodat ik niet helemaal wereldvreemd door het leven ga.
ALT + pijltje naar links in Firefox!
En wat dacht U hiervan, Mijnheer Lijstje? In 1995 – niet eens zo heel lang na Lynx – werd het scrollwieltje uitgevonden. Heb ik net even opgezocht. Daar stond ik toch wel van te kijken, want ik kan me nog levendig herinneren dat ik het ooit zónder deed. Word ik oud? Hoe dan ook, kreupele muizen waren maar wát blij met deze prothese. En waarom U niet? Een dergelijk wieltje in combinatie met de shift-toets brengt U namelijk eveneens een pagina terug!
Goed U weer te zien, Mijnheer Lijstje! :-)
@Oscar: Heeft U onlangs die foto’s gezien van die ongerepte Indianen in de Amazone? Voordat ik Uw reactie las was ik wat voetbal betreft even ongerept.
Dankzij U is er nu niemand meer die van niks weet.
@jan: Daar zegt U zo wat. Wie is er meer wereldvreemd, hij die des avonds een stevige wandeling door de vrije natuur maakt, of hij die tezelfdertijd aan de buis gekluisterd zit? Het is een vreemde wereld, nietwaar?
Verhip, mIKE, SHIFT – SCROLL kende ik nog niet. Trouwens, op mijn IBM X60s was kennelijk nog plaats voor twee extra toetsen, nabij de pijltjes-toetsen, een back en een forward toets voor het browsen. Die gebruik ik ook wel eens.
En dan dit: net zoals op radio 1 vandaag herhaaldelijk te horen was dat er dit jaar GEEN spellingsvernieuwing doorgevoerd zal worden, wil ik hier ook graag melden dat er dit jaar GEEN Lynx update meer verwacht wordt.
Wel zit FireFox 3 er aan te komen. Vergezeld van Download Day 2008 Ik hoop dat iedereen mee doet!
Voor het eenvoudigst achteruitbladeren zijn de mousegestures bedacht. Kwestie van twee muisknoppen bedienen met vingers die daar toch al waren.
Back = lang rechts + kort links.
Standaard in Opera, via extensies mogelijk in Firefox, met IE7Pro als optie aanwezig in Internet Explorer.