Het was natuurlijk wel even zwemmen, maar de oceaan van tijd die zich uitstrekt tussen het vorige stukje en nu is uiteindelijk dan toch bedwongen. Kwestie van doorzetten. Voorlopig hou ik het water voor gezien. Benieuwd of ik nog lopen kan.
jan
01
2011
Een mens kan ongeveer 700 meter per uur zwemmen, leert het internet mij. Met dat gegeven heeft u zo’n 4.380 kilometer gezwommen. Dan bent u dus ergens bij Newfoundland aan land gestapt. Vanaf daar kunt u vast weer een eindje lopen.
Denk je dat je in 2010 alles wel zo’n beetje gehad hebt: ‘spoelt Mike plots weer aan’.
Als enige Nederlander die voornemens is in het nieuwe jaar een oude verslaving op te pakken…
Had u niet gewoon nog een tijdje kunnen blijven watertrappelen?
Ik vond het op zich wel rustgevend, dat geklots in de verte.
(maar nu u dan -onverhoopt- toch weer aan bent komen dobberen is het wellicht interessant uit de doeken te doen aan welk uitzonderlijk en levensreddend soort wrakhout u zich al die dagen amechtig wist vast te klampen)
@maarten: Het is niet te geloven: klauter ik na 4.380 kilometer weer aan wal, staat U me daar gewoon – als was U Droopy – op te wachten! Maar ik ben wel blij hier niet alleen te zijn :-)
@Oscar: En U bent er ook al! U noem ik Vrijdag. En wat dat wrakhout betreft, weet U dat een schaakbord, om eens wat te noemen, bijzonder goed drijft? Het is juist dat ik de ene verslaving voor de andere probeer in te ruilen. Dat klinkt al beter, nietwaar?
En ik ben benieuwd wat er komen gaat…
(allemaal fijn en aardig, zolang u maar niet vergeet dat ik EIGENLIJK ‘Zazomadiwodo’ heet)
Ben je nu weer terug aan het zwemmen?
En ik die enige tijd geleden nog beloofde nu en dan te blijven komen piepen (die systemen die een automatisch signaaltje uitsturen bij een post heb ik nog altijd niet proberen te begrijpen); kom ik eind december effectief nog eens piepen, verschalkt u me zomaar. Maar u bent méér dan welkom, bij uzelf…