Het leek een doodnormale dag toen de man van glas, kwetsbaar als hij was, per ongeluk het pad van de man met de hamer kruiste. “Gaat U maar voor”, glibberde de glazen man kruiperig, hoewel hij toch echt van rechts kwam. Een botsing wilde hij in geen geval riskeren. Zijn glazen oog weerspiegelde de hamer. Angst droop eruit.
De timmerman keek dwars door hem heen. “Voor mij hoef je echt niet bang te zijn, gij sukkelaar”, sprak hij gedecideerd, terwijl hij zijn slaginstrument in zijn riem stak. “Jij persifleert de onschuld, aan jou valt geen enkele eer te behalen.” De zucht van verlichting bleek te vroeg geslaakt. De man met de hamer draaide zich om, en liet het grote kind barsten.
Mooi. Scherven brengen geluk.
Inderdaad pom dat scheelt
Foei zeg!! Wat een onhebbelijke en onbehouwen ploert lijkt mij dat, die man met de hamer!
Iets geheel anders: ‘k hield laatst een scherf van een gebroken vaas tegen het zonlicht: “Onwaarschijnlijk”, zoveel fantastische kleuren als ik opeens zag! Die zaten dus kennelijk al die tijd al in het glas, maar zolang de vaas haar vertrouwde vorm had was ik niet in staat ze te zien! Grappig, niet waar? Ik had een vaas verloren, maar kreeg er een symfonie van kleur voor terug. Over de bedrieglijke discrepantie tussen vorm en inhoud gesproken! Het ligt er dus kennelijk maar helemaal aan van welke kant je bereid bent de gruzelementen te bekijken. En hoever je daarvoor durft te gaan.
-Schrale troost voor het mannetje van glas. Dat dan weer wel natuurlijk.-
Met vriendelijke groet, Nozzle.
Mannen van glas.. dat is zoiets als een kind met een altijd aanwezige pruillip.. die moet je slaan.Mooi stukje mijn waarde.
Tss.. in de preview werken andere html-tags wel.. (erg onhandig voor mensen die te lui zijn om te lezen wat er onder de previewknop staat.)
@O.: Welk een fijne reactie geeft U hier! En dank voor de tip, ik heb zojuist ook mijn eigen glazen ingegooid. Het maakt een wereld van verschil.
@Actiereactie: De eerste zin van Uw reaktie komt nu inderdaad een tikje ongenuanceerd over. Ik zou eraan toe willen voegen: mensen die te lui zijn om te lezen wat er onder de previewknop staat .. die moet je verder niet te hulp schieten :-)
Onschuld persifleren, daar kan ik me toch vrij weinig bij voorstellen. Parodiëren, wellicht. Travesteren, a là. Maar persifleren, nee.
De man met de hamer, die onbehouwen ploert, blijkt nu ook al geen taalwonder. Ik ga verdorie bijna medelijden met hem krijgen.
‘Persifleert’. Ik vind het juist een prachtwoord. ‘Persifileert’ had echter ook niet misstaan.
persifleert, persifileert, persefone…
Zes maanden ploert/pluto en zes maanden glasman ? Dr Jekyll en Mr Hyde…
Ik zag vandaag een glazen zwaard